zaterdag 10 oktober 2020

Rijnlandroute en Landgoederenroute

De afgelopen dagen stonden bij ons in het teken van een tweetal routes. Wat dat aangaat kunnen we natuurlijk niet in de voetsporen van "The Rolling Stones" treden, die er maar liefst 66 hadden.

Afgelopen woensdag maakten mijn vrouw en ik aan het eind van de middag een wandeling langs de rand van de Stevenshof. We hadden niet het beste moment uitgekozen, want het regende pijpestelen. Tijdens de wandeling hadden we zicht op de werkzaamheden aan de Rijnlandroute.
Gisteren haalden Ada en ik haar vader op. Met zijn drieën fietsten we naar het het informatiecentrum van de Rijnlandroute. 

Daar kregen we uitleg over de bouw van de tunnel, een technisch hoogstandje. Met een enorme boor werden de twee buizen van de tunnel gegraven en tegelijk verstevigd met  9 ton wegende platen van gewapend beton.

De naam van de boor is "Gaia".

De Vlietlanden en de Vogelplas, de favoriete plek voor liefhebbers van natuurijs in onze omgeving, kwamen ook nog ter sprake.

De grond, die vrijgekomen is bij het boren, wordt in de Meeslouwerplas gestort. De baggeraars hebben daar dieper gegraven dan mocht, dus dat gat kon zo gedicht worden.

Tot slot mochten we de uitkijktoren beklimmen. Je hebt daar een mooi uitzicht naar alle kanten.

Hoewel ik nog steeds tegenstander ben van de aanleg van weer een Rijksweg, ben ik wel milder gestemd, doordat alles wel zoveel mogelijk is ingepast in het landschap.
Vandaag kwam de andere route aan bod, die al heel lang keurig is ingepast in het landschap. De Landgoederenroute.


Vanaf de volkstuin, waarop Ada aan het werk was, liep ik naar "De Paauw" toe, waar ik door de bossen doorliep naar het eind van het stuk tot het tunneltje onder de A44. Daar koos ik voor een stuk onverhard bospad langs een sloot met uitzicht op de weilanden.

Tot dan was het fris maar lekker loopweer. Dat veranderde echter op de terugweg naar de volkstuin. De voorspelde regen kwam daadwerkelijk naar beneden.

In heb bos had je gelukkig niet zo veel last van de regen. Het natst werd ik, toen ik de Landgoederenroute verliet. Gelukkig droogt de sportkleding zeer snel en ik had in mijn fietstas genoeg kleding om me warm aan te kleden. In het schuurtje op de tuin aten we ons brood op, voordat ik in de regen naar huis trapte, waar ik me ging douchen.

Geen opmerkingen: