woensdag 12 november 2014

De aflossing

Eén van de lastigste onderdelen in de sport is de aflossing bij de estafette. Alles moet kloppen, met name bij het overgeven van het estafettestokje.

Gisterenavond was in de Leidse IJshal de aflossing daar bij het bestuur van de IJVL. Na ruim 8 jaar konden voorzitter Sjaak Stuijt en penningmeester Hen van den Haak eindelijk het estafettestokje overhandigen aan hun opvolgers. Je kon dus niet zeggen, dat dit in vliegende vaart geschiedde.

Bij deze wil ik Sjaak en Hen hartelijk bedenken voor hun inzet voor de Leidse schaatsclub gedurende de afgelopen 8 jaar.
Zelf heb ik de bestuurswissel niet meegemaakt om de doodeenvoudige reden, dat ik een etage lager zelf aan het schaatsen was. Over ruim een maand staat de 1000 rondjes van Leiden weer op het programma, dit keer ten behoeve van het Willem-Alexander Kinderfonds.

Mocht u zich op willen geven voor dit leuke evenement, dan kunt u zich HIER INSCHRIJVEN.
Was het in de districtszaal al behoorlijk druk met ruim 300 IJVL-leden, op de gladde ijsvloer reed een dubbel aantal schaatsers hun rondjes van 200 meter. Het was gezellig druk. Er reden 2 pelotons rond en een kopgroep van een man of 7.
Mocht ik al twijfels hebben over mijn conditie, dan werden deze gisterenavond weggenomen. Ondanks dat ik 's ochtends 125 ronden gereden had met de "Krasse knarren", kon ik weliswaar niet aanhaken bij de kopgroep, doch ik was wel "the best of the rest". In mijn eentje of aan kop van een groepje pakte ik telkens een rondje op de twee los van elkaar rijdende pelotons.
Na een minuut of 20 ging ik wat pijn in de onderrug voelen, een kwaaltje, waar meer schaatsers last van hebben. Ik reed een paar rondjes redelijk rechtop, waarna ik de draad weer op kon pakken tot ik om 5 over 9 mijn naam langs de kant hoorde. Frank Damen kwam me melden, dat het belangrijkste punt van de vergadering, de toekomst van de IJVL, aan de beurt was.

De toekomst van de topsport in Leiden had ik al aan het werk gezien. Een jong meisje reed met gemak op haar shorttrackijzers mee met de kopgroep. Op een gegeven moment haalde ze met een bloedvaart het peloton in. Een van de schaatsers kwam net naar buiten. Er was hooguit 15 centimeter ijs over tussen zijn schaats en de boarding. Op 1 been gleed dit meisje soepel recht door deze kleine ruimte!
Ik begaf me naar de districtszaal, waar een hoop ideeën om de afkalving van de IJVL te stoppen opborrelden. Nu we het over borrelen hebben: na afloop was het gezellig in de kantine. Het langste praatte ik aan een tafel met oud-penningmeester Hen van den Haak en zijn opvolger Hans Post. Deze aflossing was in ieder geval vlekkeloos verlopen.

Geen opmerkingen: