Diezelfde week kocht ik mijn eerste Salomons. Het was een hele vooruitgang om met de Salomon S-Lab Vitane Pro te rijden.
Nog geen jaar later ontdekte ik scheurtjes in het kunstleer. Het was nog binnen de garantietijd, dus ik mocht de schaatsen wisselen en ik kreeg de S-Lab Skate Pro.
Een jaar later ontdekte ik hetzelfde euvel weer. Ik mag dan wel heel veel kilometers maken, maar een wilde schaatser ben ik beslist niet. Er zit een fout in het ontwerp. Door de riem over de wreef komt er te veel spanning te staan op het kunstleer net onder het andere kunstleer. Precies onder het stiksel onstaan kleine scheurtjes, die uiteraard langzaam maar zeker groter worden.
Via de onvolprezen Lenny Keur van Ooms Sport kreeg ik te horen, dat ik opnieuw nieuwe Salomons zou krijgen. Deze zou ik voor de aanvang van het nieuwe seizoen in mijn bezit hebben.
Na mijn oppasdienst bij Faas fietste ik vrijdagavond vanaf het Centraal Station even langs. De nieuwe schaatsen waren er nog niet, terwijl ik op zaterdagavond training moest geven aan G-schaatsers. Salomons had de nieuwe schoenen nog niet geleverd.
Lichte paniek, want mijn oude schoenen had ik ook niet meer! Die waren immers opgestuurd om te ruilen. In zulke situaties kan ik mij behoorlijk opwinden.
Van het nieuwe paar was de rechterschoen te klein. Je voeten zijn immers veelal niet even groot. Maar ik kon prima uit de voeten met de oude schoenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten