Veldlopen tegen kanker

Vandaag stond de negende editie van Lopen tegen kanker op het programma.

Om half 11 zat ik in sportkleding van de aan kanker overleden schaatsvriend Dick van Beelen op de fiets naar Warmond. In de regen. Het was een korte bui, maar het kwam zeer soepeltjes naar beneden.

In de sporthal van Warmond, waar ik me in zou schrijven voor de 10 kilometer, kwam ik Fer Vergeer tegen, met wie ik heel wat keren in de Leidse IJshal geschaatst heb in de afgelopen 40 jaar.

Met startnummer 818  ging ik om 11 uur inlopen. Dat deed ik samen met Rob Oudshoorn, die ik bij diverse lopen in deze omgeving tegenkom. We behoren tot het selecte groepje zestigers, dat nog fit genoeg is om aan deze lopen mee te doen.

Om kwart over 11 klonk het startschot voor de 10 kilometer. Daar Rob en ik bijna op de achterste rij stonden, hadden we wel een goed overzicht over het peloton voor ons, maar duurde het wel even, voor we ons naar de voorste regionen konden begeven. In de mooie maar vrij smalle straten in Warmond was niet bijster veel ruimte om in te halen.

Pas ter hoogte van het bos rondom Huys te Warmont werden de wegen breder en konden we na een kilometer lopen in ons eigen ritme komen. Tot station Sassenheim betekende dat veel inhalen, maar af en toe moesten we goed opletten, want een aantal fietsers en een auto kwamen ons op de vrij smalle weg tussen de bollenvelden tegemoet gereden. Wat deden die fietsers en de automobilist op het parcours?

Dwars door Sassenheim liepen we naar Voorhout toe. De bewolking had even plaatsgemaakt voor het zonnetje, wat meteen aan de temperatuur te merken was. De wisselvalligheid van deze herfst liet zich goed zien, want nog geen kilometer verderop liepen we een klein stukje in de regen. Eerlijk gezegd een heerlijke verkoeling.
























De enige verzorgingspost was, zoals gebruikelijk, pas na 6,5 kilometer. Dit is het enige minpuntje van de organisatie van Lopen tegen kanker. Logistiek zal het wel niet anders kunnen, maar eigenlijk is dit net even te laat in het parcours.
We liepen in de richting van het industrieterreintje, toen een oude vrouw op een elektrische fiets mij tot 2 keer toe hinderde bij een rotonde. Toen ze aanstalten maakte om dit voor de derde keer te gaan doen, zei ik er wat van. Als antwoord kreeg ik: "Dit is een fietspad."
Ik antwoordde terug: "Dit is een hardloopwedstrijd!"
Eindelijk begreep ze het en ging op het fietspad aan de overkant van de weg rijden.
Via het fietspad langs de spoorlijn liepen we terug naar Warmond. De laatste kilometer leek wel een veldloop. Eerst over een grasstrook langs het fietspad, daarna door een door de overvloedige regenval van de afgelopen weken drassig weiland en tenslotte over een niet geheel droog te noemen pad naar de finish op de Bisschopslaan.

In een brutotijd van 50.29 kwam ik over de eindstreep. De nettotijd werd uiteindelijk 49.50. In de winkel zou je zeggen: "Een koopje!"

Met deze tijd werd ik in de totaaluitslag 62e van de 303 gefinishte 10-kilometerlopers in exact 12 kilometer per uur. Rob Oudshoorn werd 80e in 51.11. De oudjes doen 't nog best.

Ik wandelde terug naar de sporthal om mijn spullen op te halen. Bij de ingang kregen we een waterijsje. Je kon kiezen uit perensmaak en abrikozensmaak. Persoonlijk had ik de keuze tussen appel en peer een stuk uitdagender gevonden.