In de frisse buitenlucht fietste ik naar de Leidse IJshal, waar het niet veel warmer was. Maar dat was voor de "Krasse knarren" geen probleem. De ruim 20 belegen bikkels reden zich wel warm op het goed glijdende ijs.
Met een verkouden kop ging het me beter af, dan ik had verwacht. De 5 kilometer op kop ging netjes in 25 kilometer per uur. En daar de meeste series met een snelheid van 26 kilometer gingen, kon ik goed meekomen. Allen bij de paar keer, dat de 28 werd aangetikt, moest ik passen.
Daar het iets rustiger was dan voor de Herfstvakantie, konden we "apenkooien". De 5, 4, 3, 2 en 1 ronden als afsluiting gingen af en toe boven de 30 kilometer.
Na me gedoucht te hebben schoof ik in de kantine van de IJshal aan bij een tiental "Krasse knarren". Bij de koffie, thee en warme chocolademelk was het gezellig als vanouds en werden de lachspieren ook goed getraind.
Ter verhoging van de sfeer had ik een hardloopshirt van Plutosport meegenomen. Waar anderen oude koeien van stal halen, daar deed ik dat met onze oude hond Pluto.
Maar als gewone middenklasser kun je daar niet niet veel aan veranderen. Je mag alleen betalen.
Waar we in onze plutocratie ook niets in te brengen hebben, is het winterweer. Ik kreeg de vraag voorgelegd, wat voor winter ik verwacht.
Dat is net zoiets als de Brexit-datum voorspellen. Ik moet eerlijk toegeven, dat ik er nog niet uit ben.
Als je kijkt naar het aantal zonnevlekken, dan moet ik constateren, dat de zon inactief is. Dit zou duiden op een koude winter.
Kijken we echter naar de 31-daagse temperatuuranomalie, zan zie je, dat ondanks dat er maar heel weinig zonnevlekken zijn, dat ook in 2019 de temperatuur ver boven het langjarige gemiddelde ligt. Dit wijst op een zachte winter. Vooralsnog hou ik het erop, dat we wel genoeg natuurijs krijgen voor een paar dagen Vogelplas, maar of er meer in het vat zit, ik zou het niet weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten