Bidon op het ijs

Het weer wordt deze dagen bepaald door een hogedrukgebied met écht hoge luchtdruk. Boven Engeland is zelfs 1050 millibar gemeten. Een echte krachtpatser.

In ons land zorgt dit voor rustig weer met wat vorst aan de grond. Meer zit er op dit moment helaas niet in.

Onder een grauw wolkendek fietste ik naar de Vondellaan. In de Leidse IJshal zou ik met een peloton van 15 "Krasse knarren" gaan schaatsen. Bij de start van de piramide werd "Bittersweet symphony" gedraaid.

Het bitter was voor een van de vaste bezoekers, die in een scheur in de bocht was gereden en op zijn knie was gevallen, het zoet was voor de rest van de 25 schaatsers op de buitenbaan. Het was wat rustiger dan gebruikelijk, want een handvol "Krasse knarren" was afgereisd naar de Weissensee om de Alternatieve Elfstedentocht te gaan rijden.

Om de scheur in het ijs te markeren werd er gebruikt gemaakt van een kleine pilon en een rode bidon. De pilonnen komen sporadisch voor in de laatste 20 jaar. Sinds steeds meer schaatsers zijn overgestapt op klapschaatsen zijn er nog nauwelijks scheuren voor in de bocht. Voordien was dat schering en inslag.

In deze eeuw was de 1000 rondjes van Leiden in 2012 één van die weinige keren. Wij losten dat op met slechts één kleine pilon en een ter beschikking gestelde bidon. De rechtmatige eigenaar huldigde het principe: "Die drink je alleen als die ijskoud is!"

Intussen werkten we ijskoud onze training van 25 kilometer af. Het tempo was wel wat rustiger zolang de bidon op het ijs stond. De schaatsers hadden de keuze om bij het uitgaan van de bocht de bidon links- of rechtsom te passeren. Niemand wilde het risico lopen om degene te zijn, die de bidon met het ijskoude vocht omgestoten had....