Mijn Elfstedentocht

Vlak voordat de lockdown inging, kreeg ik in de Leidse IJshal van "Krasse knar" Wierd Wagenmakers een boek over de Elfstedentocht te leen.

"Mijn Elfstedentocht" is een uitgave van de Friese Pers Boekerij in samenwerking met de Leeuwarder Courant. De samenstellers zijn Pieter de Groot en Bonne Stienstra. Het vertelt zoals de ondertitel aangeeft de ware verhalen van en over gewone rijders. Dit zijn deels wedstrijdrijders, maar voor een groot deel toerschaatsers.

Het bijzondere van dit boek is, dat het tweetalig is. Deels Frysk, deels Nederlands. Voor degenen, die de Friese taal niet machtig zijn, staat onderaan de pagina de Nederlandse vertaling.
Het gaat over diverse Elfstedentochten, dus niet alleen die van 1997. Ook die van de oorlogsjaren 1940, 1941 en 1942 komen aan bod. Kortom, leuke verhalen, die de temperaturen van 9 graden met regen dragelijk maken.

Net voor Kerstmis viel er een ander boek over de Tocht der Tochten bij mij op de mat. "De Elfstedentocht van '97" was niet bij de lokale boekhandel te bestellen. Het boek zat in twee enveloppen. 

Er zat een briefje bij van Post.nl met deze inhoud: "Helaas is deze post beschadigd of niet compleet bij je bezorgd. Er is iets niet goed gegaan bij de verwerking van de post en dat vinden we erg vervelend. Sorry daarvoor."
Het boek was inderdaad licht beschadigd. Ik heb het niet teruggestuurd, want dit past wel bij de Elfstedentocht. Dan kom je immers ook licht beschadigd aan de finish.
Toen ik dat tegen een trainingsmaat zei, kreeg ik als antwoord: "Licht beschadigd? Zeg maar gerust compleet gesloopt!"

De herinneringen en heldenverhalen van Henk Angenent, Evert van Benthem, vele anderen en u is uitgegeven door het Algemeen Dagblad in het kader, dat het op 4 januari 2022 25 jaar geleden is, dat de laatstgehouden officiële Elfstedentocht gehouden is.

Er zijn echter schaatsers, die op 11 februari 2012 de Elfstedentocht op eigen houtje hebben gereden. Een tweetal schaatsers uit Leiden wist in 1997 voor Henk Angenent over de finish de komen.

Naar goed gebruik is dat Elfstedenverhaal ook in boekvorm uitgekomen.

Dit gebruik gaat terug tot de eerste Elfstedentocht. De winnaar van de editie van 2 januari 1909, Minne Hoekstra, vertrouwde zijn belevenissen toe aan het papier.

Nu de binnenijsbanen dicht zijn is er genoeg interessant leesvoer om de dagen met somber weer goed door te komen. Want HET verhaal over de Elfstedentocht bestaat niet. Iedereen, die de Tocht der Tochten heeft geschaatst, heeft zijn eigen verhaal!