10.000

Gisterenavond heb ik met volle teugen genoten van het Olympisch Kwalificatie Toernooi. De 500 meter bij de vrouwen was zeer spannend, maar als rasechte stayer gaat mijn voorkeur toch uit naar de 10.000 meter. Vooraf werd een tweestrijd verwacht tussen Jorrit Bergsma en Patrick Roest.
De Friese stayer moest de tijd in de voorlaatste rit zetten. Vooraf zei hij, dat hij voor 12.45 zou gaan. In een vlakke race met een versnelling in het laatste deel kwam Bergsma uit op 12.42.38. 

De allrounder Roest reed lang onder dit schema en had tot de 8 kilometer eveneens een vlak schema, maar beet zich in de laatste 2 kilometer toch stuk op de tijd van de specialist op de lange afstanden.
Een echte inzinking was het niet, maar je kon aan zijn manier van schaatsen zien, dat het in een rondje tijd van soepel glijden werken was geworden.

Dat is het fascinerende aan de 10 kilometer. Je kunt heel lang op een vlak schema schaatsen en ineens is het kaarsje uit. Zelf heb ik dat diverse malen mogen ervaren. Vroeger reed ik altijd op dinsdagavond in de Leidse IJshal. Van 8 tot 9 uur was het druk, daarna werd het rustig. Rond half 10 was er nog maar een handjevol schaatsers op het ijs.
Voor mij een mooi moment om mijn tijd over 50 rondjes van 200 meter te klokken. Een soort Coopertest van toendertijd ongeveer 25 minuten. Regelmatig kwam ik in het tweede deel de man met de hamer tegen.

Het was niet altijd leuk om met totaal verzuurde bovenbenen door te schaatsen, maar uiteindelijk heb ik wel een dusdanig gevoel voor vlak rijden ontwikkeld, dat dit een handelsmerk van me geworden is. Dusdanig dat Jan Verlind me indirect het grootste compliment gaf, door Janina Wolff voor de 1000 rondjes van Leiden één bindend advies te geven: "Blijf achter Bert Breed rijden!"

Vandaag was ik ook bezig met de 10.000, maar in dit geval met de 10.000 kilometer fietsen in 2021. Ieder jaar neem ik me voor om deze afstand fietsend af te leggen. In oktober lag ik keurig op schema, maar de coronabesmetting gooide roet in het eten. 
Van een week binnen blijven word je conditioneel niet beter en dat merkte ik bij mijn eerste fietsritje begin november. Ik gaf mezelf toen geen cent meer voor het ronden van de kaap van 10.000 kilometer.

In december moest ik nog 856 kilometer afleggen. Met de korte dagen en in het begin van de maand veel regen geloofde ik er niet meer in, maar door gemiddeld iedere dag 30 kilometer af te leggen is het me toch nog gelukt. Op jaarbasis is 9.800 of 9.900 natuurlijk heel acceptabel, maar 10.000 staat toch veel leuker.