donderdag 30 december 2021

Halen en brengen

Het jaar 2021 was er één van halen en brengen. Alles stond in het teken van corona, hetgeen veel beperkingen met zich meebracht. Het jaar begon en eindigde met een gesloten Leidse IJshal. Voor de schaatsers uit de Leidse regio was het dus behelpen.
Met een woord, dat door Marten Toonder bedacht had kunnen zijn, konden we hooguit anderhalf uur schaatsen op De Uithof.

De winter werd gered door een korte maar krachtige periode van strenge vorst, waardoor we eindelijk weer op natuurijs konden schaatsen.


Na een voorzichtig begin konden we nog twee dagen volop genieten van het spiegelgladde ijs op de Vogelplas.

Voor het eerst sinds 2012 konden we weer schaatsen op de Kagerplassen.

Vanaf het Vennemeer konden we heerlijk zwerven op de Kagerplassen.

Je zag alleen maar blije mensen om je heen en het was reuze gezellig bij temperaturen onder nul.

En het mooie ervan was, dat het aantal coronabesmettingen daalde!

In het voorjaar kon de vlag uit, want met 30 stemmen voor en 7 tegen stemde de Leidse gemeenteraad in met de bouw van Zwembad en IJshal "De Vliet".
In het koude voorjaar werden alle georganiseerde lopen afgelast. Het was dus behelpen. Dat was het niet op de eerste dag van onze fietsvakantie kwam ik bij Ploegleider zowaar in de gele trui te staan met mijn ploeg 333m.nl. 

Uiteindelijk zou ik op de laatste dag stranden op de vijfde plaats.

Ada en ik hebben een paar leuke dagen doorgebracht met vrienden en heerlijk gefietst door Midden-Nederland.

De volgende vakantie was een reis naar het prachtige Asturias. Voor het eerst in ruim anderhalf jaar zagen we Siebe en Ana weer.

Het motto "Paraiso natural" klopt helemaal.

In heuvelachtig Asturias begon mijn training voor de Marathon van Leiden.

Anderhalve week later werd ik voor de tweede keer opa.

Niet veel later werd ik positief getest op corona.

De ziekte zelf leek op een gewone griep. Het meest vervelende was echter de spierpijn, die na een paar dagen opkwam. De spierpijn na een marathon of een 200 kilometer schaatsen was minder heftig dan deze pijn.

Aanvankelijk kostte het veel moeite om weer op gang te komen, maar gelukkig herstelde ik vrij snel. Ik kwam redelijk goed in vorm, toen de IJshal in december voor de tweede maal op rij de deuren moest sluiten.

Gelukkig kon ik op de valreep toch nog op natuurijs schaatsen.
Het was dit jaar halen en brengen, maar gelukkig sluiten we dit coronajaar gezond af. En dat is het enige, dat echt telt!

Geen opmerkingen: