Gisterenavond gingen alle radartjes in mijn hoofd op volle toeren draaien na de aankondiging, dat de regering de persconferentie rondom corona een week had vervroegd.
De kans, dat de Leidse IJshal daar in sterke mate mee te maken krijgt, is erg groot. Terwijl de kans, dat de gemiddelde Nederlander zich aan de maatregelen houdt, juist een stuk kleiner is.
Aangezien de kans, dat we volgende week schaatsles aan kinderen kunnen geven, ook niet bijster groot te noemen is, stelde ik vanmorgen aan de andere IJVL-trainers voor om morgen de Sinterklaasles met veel spelletjes te geven. Dan kunnen we meteen de chocoladeletters uitdelen, die ik gisteren gekocht heb.
Anders zou ik ermee kunnen blijven zitten. Niet zo goed voor de lijn!
Daarnaast had ik in mijn functie als Rijmpiet alvast een Sinterklaasgedicht gemaakt voor één van de "Krasse knarren". Normaliter komen een paar schaatsers aan bod op de laatste training voor Sinterklaas. Ik had er echter nog maar eentje af.
Beste ambtenaar,
Sint-Nicolaas kwam in de
mooie Sleutelstad aan
op het moment dat je met pensioen was
gegaan.
Je hebt het ervaren op het moment, dat je werk stopte,
dat de slogan “Niets
lijkt op Leiden” helemaal klopte!
Bijna een halve eeuw was je in
dienst van de overheid,
maar die wilde je net voor
de eindstreep graag kwijt.
Als sporter weet je, dat de prijzen pas
op de meet
worden verdeeld. Bikkelhard omdat je immers weet,
dat je precies een week te
kort in dienst bent geweest
voor een geldbedrag en een
gouden jubileumfeest.
Maar ja, je baas wilde ditmaal niet
weekhartig zijn
en deed je op deze
geniepige wijze toch veel pijn.
Je schaatsvrienden kennen
je allemaal als trainingsbeest.
Nee, je bent in je leven nimmer
een weekdier geweest.
Wel heb je in de Leidse IJshal voor
Sinterklaas gespeeld
en daar allerhande goed bedoelde rotzooi
uitgedeeld.
De Goedheiligman kan dit
gebaar ten zeerste waarderen
en wil de bisschop je de fijne kneepjes van het vak leren.
Als hulpsinterklaas kun je komend
weekeinde aan de slag.
Aldus tover je op menig
gezicht een welgemeende lach.
Voor het zover is mag je je
frustratie gaan verbijten
door een week lang in deze
chocoladeletter te bijten.
Sint en Piet
Na de training werd het gedicht bij de koffie, thee en chocolademelk overhandigd. Een training, die trouwens boven verwachting verliep. Waar ik vorige week dacht, dat 24 kilometer per uur voorlopig mijn plafond was, daar was het vandaag ineens 25.
Bij het eerste blok van 5 rondjes kon ik goed meekomen met 25 op de snelheidsmeter en dat bleef gedurende de hele piramide van 25 kilometer in totaal het geval.
De 25 rondjes, die ik traditioneel op kop neem, begon ik veiligheidshalve in 24 kilometer per uur. Af en toe tikte ik de 25 aan. De tweede helft van de 5 kilometer deed ik in 25 kilometer per uur. Ik kom langzamerhand weer in vorm, terwijl het de laatste training van de "Krasse knarren" in 2021 kan zijn.
We sloten de training af met aftellen: 5 rondjes, 4, 3, 2 en tenslotte de laatste ronde.
Het mogelijke slotakkoord van dit jaar verliep dus prima. In de sport bestaat er een gevleugelde uitdrukking: "Je bent zo goed als je laatste wedstrijd!"
Op zich geeft deze training een goed gevoel, maar wel met gemengde gevoelens. Eén van de laatste nummers, die gedraaid werd, was "Bitter Sweet Symphony". Dit verwoordde mijn gevoel perfect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten