Aankondigingsbord

Onder normale omstandigheden had ik vanmorgen in de Leidse IJshal met de "Krasse knarren" geschaatst. Maar helaas, sinds corona haar intrede in Nederland heeft gedaan is daar weinig sprake meer van. Zeker niet als je door corona bent geveld.

Na de schaatsles van gisteren was het voor mij zonneklaar. Ik ben dan wel vanaf zondag klachtenvrij, conditioneel ben ik zeer ver teruggeworpen. Meeschaatsen in een hoog tempo zou meer schade toebrengen aan de conditie dan dat het aan de opbouw zou werken.
Desondanks was ik wel actief voor de IJshal. Ik hield me bezig met de aanvragen voor Bavarian curling.

Daarnaast speelde de vraag door mijn hoofd: moet je je als trainer ook gaan bemoeien met de QR-code voor de ouders van kinderen? Of biedt de doorstroommogelijkheid van vorig seizoen voldoende soelaas? Of moeten we een paar ouders het scannen laten doen?

De titel van deze titel van Bob den Uyl is met een kleine wijziging goed toepasbaar op het overheidsbeleid inzake corona. Fokke en Sukke hebben dat ook al door.

Na de regenbuien afgewacht te hebben, fietste ik om half 12 naar de volkstuin.

Onderweg kwam ik deze ooievaars tegen, die zich ontpoppen als standvogels.

Op de volkstuin maakte ik nog wat foto's van bessenstruiken met herfsttooi.


Daarna fietste ik door naar Voorschoten. In de felle opklaringen was er op de Papelaan ter hoogte van "De Horsten" een fraai palet aan herfstkleuren te bewonderen.

"The Kinks" bezongen dit gevoel mooi in "Autumn Almanac".


Ik trapte door naar "Odin", waar ik de voedselvoorraad aanvulde.

Terwijl het weer begon te betrekken, fietste ik door naar de Voorschoterweg, waar ik de voortgang van de voorbereidende werkzaamheden voor IJshal  "De Vliet" met eigen ogen wilde aanschouwen. Welnu, ik mag dan voornamelijk stilgezeten te hebben, de bouwvakkers hadden dat niet.

Aan de Voorschoterweg is een prachtig aankondigingsbord geplaatst.

De vorige keer stond het er nog niet!