Een sprookje

Er was eens, niet zo lang geleden,
een bibliotheek in Poesdorp aan Zee,
de klanten waren zeer tevreden
en ook het personeel was er tevree.
Nu woonde in Poesdorp Schraalhans
en deze schriep, die greep zijn kans,
want dankzij deze bezuinigingskampioen
moest de bieb het met twee ton minder doen.
Een filiaal moest erdoor worden gesloten
en het personeel moet harder aanpoten,
want één detail was Schraalhans vergeten:
hij had de bibliotheek ooit laten weten,
dat ze een nieuw gebouw zouden zitten,
waar men efficiënt zou kunnen werken.
Dat gebouw kan de bieb nog niet bezitten,
maar de bezuiniging wel goed merken,
want die gingen uiteraard wel door.
Zo gaat vandaag veel ervaring teloor.
Het is anderhalve eeuw, waarover we praten,
hetgeen leidde tot zeer veel roostergaten.
Met kunst- en vliegwerk zijn de gaten gedicht,
maar is de nieuwbouw nog ver uit het zicht.
Een drietal personeelsleden ging al dit jaar
en nu staan er zowaar acht collega’s klaar
om de bieb met het nieuwe jaar te verlaten.
Dat wordt dan flink sjouwen, want we laten
hen niet zonder de traditionele manden gaan
naar een leven zonder bibliotheekbaan.
Deze sprookjesfiguur is het schrijven niet moe
en hij voegt daar ook nog wat leeswerk aan toe,
want op papier en ijs is hij zeer nijver,
jullie eigen schaatsende schrijver.
Dus zie, het verrassingseffect is heel goed
bij het toveren van boeken uit de hoge hoed.