Magnesium

Op de Hoofdbibliotheek lieten steeds meer tegels los. Dit leidde ertoe, dat er voor de selfservicebalie een soort heuveltje ontstond. De kans, dat klanten of personeelsleden er over zouden struikelen, nam met de dag toe. Volgende week gaan de tegels eruit en komt er een zeil van PVC voor in de plaats. Dit hield in, dat er kasten verplaatst moesten worden. Sjouwen dus, en dan weten ze Dirk Kuijt en mij te vinden.
Dit keer hadden we zowaar twee vrouwelijke collega's, die vandaag meehielpen: Josien Messemaker de hele ochtend en Martine Schreuder vanaf 11 uur. Ik was trouwens blij, dat we gisterenochtend niet hoefde te sjouwen, want na de kramp in mijn rechterkuit 's nacht leek me dat niet zo'n geslaagd plan.
Om 12 uur waren alle kasten van de tegels af en stonden de displaymeubels opgeslagen in de garage aan de Willy Sluiterstraat. Alles was goed gegaan op wat vingers van deze en gene na, die klem gezeten hadden.

Na 's middags aan het rooster voor 2014 gewerkt te hebben, fietste ik op de terugweg naar huis nog even langs een drogist. Dat kwam door een gesprek met een andere schaatser gisterenavond in de Leidse IJshal.
We hadden het over kramp. Hij had een probaat middel ertegen: magnesium.

Ooit was hij wezen klimmen in de bergen in Oostenrijk.

Op de terugweg had hij kramp gekregen bij de afdaling. In een berghut kreeg hij magnesium met frambozensmaak. Het hielp vrijwel meteen.
Terug in Nederland probeerde hij er aan te komen, maar het was nergens te vinden. Maar geen nood. Bij de drogist kon je gewoon magnesiumtabletten kopen.
Tot slot vertrouwde deze schaatser me toe: "Ik gebruik het preventief bij zware inspanningen. Kramp ontstaat door een tekort aan magnesium, dus op deze manier kun je het voor zijn."

Daar Ada ook wel eens wakker is geworden van de kramp, leek het me handig om een klein voorraadje van het voedingssupplement magnesium in huis te hebben.
En wie weet ga ik het uitproberen met het oog op de 1000 rondjes van Leiden ten behoeve van de Monique Velzeboer Foundation.