Het was een vreemde gewaarwording om na 34 jaar voorlopig voor de laatste keer op dinsdagavond te schaatsen. Ergens in november 1979, toen ik net in Leiden woonde, ging ik met mijn toenmalige collega Peter Nierop mee naar de "Menkenbaan". Als een volleerd krabbelaar reed ik mijn eerste rondjes op het kunstijs aan de Vondellaan.
Door een roosterwijziging op mijn werk ga ik per 1 januari aanstaande voortaan op dinsdagavond werken. En daar de komende dinsdagavonden Kerstavond en Oudjaarsavond betreft, was gisteren voorlopig de laatste dinsdagavondtraining.
Incidenteel zal ik nog wel een enkele keer kunnen. Soms zijn er studiedagen of vergaderingen overdag op de dinsdag, dus dan ben ik 's avonds vrij.
Het was gisterenavond gezellig druk in de Leidse IJshal. Dat gold iets minder voor mijn onderrug. Deze voelde nog wat stijfjes aan, waardoor ik minder druk op mijn schaatsen kon zetten. Desondanks viel het me niet tegen. Ik kon een klein half uur meeschaatsen met het tweede peloton. Toen moest ik er even af om letterlijk mijn rug te rechten.
Na een rondje of wat ontspannen uitgereden te hebben, kon ik weer aanhaken bij het treintje achter Rein Knetsch. Om kwart over 9 hield ik na een klein uur het pelotonschaatsen voor gezien en gaf ik 2 individuele schaatsers wat technische aanwijzingen. Je bent schaatstrainer of je bent het niet. Na dit duo middels de "clownsstappen" geleerd te hebben, hoe je achterop moet zitten, reed ik om half 10 mijn laatste ronde op dinsdagavond.
Met een drietal andere schaatsers boomde ik in de kantine nog even over de 1000 rondjes van Leiden. De lustrumeditie van 14 december 2014 staat al in mijn agenda genoteerd.
Voordat ik met Koos Zwaan richting Stevenshof fietste, was de laatste ronde op dinsdagavond voor mijn rekening.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten