Eind oktober werd ik door Raymond van Ooms Sport in de Leidse IJshal benaderd met de vraag, of ik wilde polen, of er voldoende schaatsers waren om een ochtend te organiseren, waarop je diverse kluunschaatsen kon uittesten.
De belangstelling was er, dus vanmorgen was het zo ver. Freeskate kwam met een flinke voorraad Salomons langlaufschoenen en Freeskate schaatsijzers. Ze zouden er om 9 uur al zijn, maar door een file vanaf Almere was dat niet gelukt.
Met 25 "Krasse knarren" begonnen we aan de traditionele piramide. Het was met individuele schaatsers drukker op de baan dan gebruikelijk, waardoor het toch wat rommeliger en onrustiger was dan anders.
Laatkomer Wim van Huis werd verwelkomd met: "We zijn alvast maar begonnen".
Kennelijk had hij spijt gekregen, dat hij vorige week iemand voor "Trol" had uitgemaakt, omdat hij 10 rondjes op kop had gereden. Wim ging meteen voor iets groters. Met alle rondjes op kop bij het blok van 25 rondjes, deed hij een gooi naar de titel "Grote trol".
Het werd nog rommeliger, toen de kluunschaatsen arriveerden. Een man of 6 reed naar die hoek toe. Diverse anderen dachten, dat we aan de 20 rondjes begonnen waren en zij reden dus mee om te constateren, dat een zestal "Krasse knarren" het ijs verliet. Na deze onrustige start maakten we dit blok gewoon af met een kleinere groep.
Inmiddels was Hans Boers op kluunschaatsen op het ijs verschenen. In de uitrijrondjes tussen 2 blokken in vroeg Hans, hoe je de schoen minder strak kon krijgen. Ik wist, dat je dat kon doen door het klittenband wat langer te maken. Ik deed het voor, terwijl Hans op de trap zat. Gebukt achter de boarding leek het, alsof de coördinator van de "Krasse knarren" het ijs stiekem had verlaten....
Bij het rijden van de 15 ronden zag ik, dat er onaangekondigd een flinke klas middelbare scholieren in de hal stond. Ik besloot om de 10 en de 5 rondjes samen te voegen, zodat we voor de dweil klaar waren.
Een tiental "Krasse knarren" nam de gelegenheid te baat om de kluunschaatsen uit te proberen. Hans Boers deed dat ook met andere schoenen en ijzers van 48 cm lengte. Hij reed er makkelijk op weg. Hij vond deze langste ijzers heerlijk rijden. Ik adviseerde hem om ook de ijzers van 45 cm te proberen.
Zo gezegd, zo gedaan. Deze Freeskate-ijzers bevielen nog beter. Dat was exact mijn ervaring, toen ik in november 2004 mijn eigen kluunschaatsenuitprobeerochtend had. Luit Bloem ha zijn langlaufschoenen meegenomen met 2 paar ijzers. Van Henk Grimbergen van de winkel van De Grim Sport mocht ik mijn huidige Rossignol-kluunschaatsen uittesten.
De langste ijzers gaan als een tank overal overheen. Op het rechte stuk is dat heerlijk, maar de bochten zijn een stuk lastiger. Als schaatser moet je wendbaar kunnen zijn, ook op natuurijs!
Als iemand vlak voor je neus onderuit gaat, is het toch erg prettig, als je de gevallene kunt ontwijken.
Tot half 12 reed ik met Hans behoorlijk wat rondjes, alvorens hij de knoop doorhakte en tot de koop van de lekkerst zittende schoen en de ijzers van 45 cm overging. Een keuze, waar ik volledig achter kan staan.
Met Hans en Jaap de Gorter besloten we de kluunschaatsenuitprobeerochtend in de kantine van de IJshal met een warme chocolademelk met slagroom. Het was een licht chaotische, maar erg gezellige ochtend geweest, die voor herhaling vatbaar is.
Voor de scrabble-spelers onder de lezers: doe uw voordeel met "kluunschaatsenuitprobeerochtend", met daarbij de kanttekening, dat ik op de dag na het Nationaal dictee "kluunschaatsenuitprobeermorgen" ook goed reken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten