Wartburg

Ik werd om half 7 wakker. Ada sliep nog. Ik ging stilletjes verder lezen in "Geheim leven" van Carla de Jong.

Zodra mijn vrouw wakker werd, kwam er wat meer leven in de brouwerij. Ik zat om 8 uur op de fiets naar het Hauptbahnhof. Ik moest de terugreis naar Nederland van morgen regelen. Met Quer durchs Land treinen we morgen naar Aken via Bebra, Kassel, Hamm en Keulen.

Terug bij "Am Hellgrevenhof" liep ik de trap op naar "Sankt Annen", waar Ada en ik ontbeten. Om 9 uur kwam Frau Schlundt de huur voor 2 dagen innen. Het was € 114,-. De Frühstück, die bij de Tourist Information berekend was, hoefden we niet te betalen, daar deze er niet was. Dat scheelde ons € 60,-.

We vertrokken om half 10 naar de Wartburg. 

Dat deden we over het Luthererlebnispfad. Het was een flinke klim. Hoewel het bewolkt was en nog niet eens echt warm, zweetten we toen we bij het kasteel aankwamen.

Daar kochten we meteen kaarten voor de rondleiding. We hadden nog ruim 20 minuten. Deze tijd benutten we om wat te drinken en taart te eten.

Om 20 over 10 verzamelden we bij de Middeleeuwse kloostertuin, waar ook het badhuis van de ridders was.

Daar begon de rondleiding door de Wartburg door een gids, die helder en duidelijk sprak. Dat is wel eens minder.

In de eerste zaal, de ridderzaal, vertelde hij over de geschiedenis van het kasteel en haar bewoners.

We liepen door naar de eetkamer, het centrale deel van de benedenverdieping.

Het vrouwenvertrek stond in het leven van Sankt Elisabeth, die nadat haar man overleden was tijdens de Kruistochten, non werd en zieken ging verplegen.

Ze stierf op 24-jarige leeftijd en werd schutspatroon van de verpleegsters.

In heel veel landen zijn Sint-Elisabeth ziekenhuizen te vinden. Haar leven is in mozaïek verbeeld en in de Elisabeth-galerij.

Als muziekliefhebber bloeide ik op in de zaal van de minnezangers.

Behalve dat deze prachtig versierd is, werd in de Wartburg in 1207 de Middeleeuwseversie gehouden van het Eurovisie songfestival. Beroemde minstrelen als Walther von der Vogelweide en Wolfram von Eschenbach streden daar als singer-songwriter om de hoogste eer.

Het Parzival-epos is aan het hof van Thüringen ontstaan. Hendrik van Veldeke is ook op de Wartburg geweest en was een grote inspirator voor Von Eschenbach.

Richard Wagner schreef over dit minnezangersconcours, de "Sängerkrieg", zijn opera "Tannhäuser".

 

De belendende landgravenzaal doet heden ten dage dienst als concertzaal.

De meest bekende gast op de Wartburg is Maarten Luther, die als Junker Jörg het Nieuwe Testament in het Duits vertaalde en daarmee tevens de standaard Duitse taal introduceerde voor alle Duitssprekende gebieden.

In deze kleine ruimte werkte de hervormer aan de vertaling.

We wandelden nog even door de Luther-bibliotheek en door de kunstcollectie, maar op een gegeven moment neem je niks meer op.

We liepen nog even door de winkel en kochten nog een paar Ansichtkarte en een boekje over de geschiedenis van de Wartburg, waarna we even rondliepen op de binnenplaats.

We wandelden weer naar het restaurant, waar we een tweetal Flammkuchen, een cappuccino en een Radler namen.

Na dit middagmaal wandelden we nog even naar een mooi uitkijkpunt.

Hier kon je goed zien, hoe mooi heuvelachtig Thüringen is.

Dat voelden we even later toen we weer afdaalden naar Eisenach.

Nu namen we meer tijd voor de schilderijen over Luther, in hun tijd geplaatst en voorzien van scherpe aforismen van deze voormalige monnik.

In Eisenach haalden we bij de Tourist Information een kaart op van de Drachenschlucht. Tijdgebrek en een flinke regenbui weerhielden ons daarvan. Het was zeker anderhalf uur lopen en het was al 4 uur.

Nu hadden we meer tijd om boodschappen te doen voor vanavond en voor de terugreis naar Nederland. Zodoende kwam de kilometerteller vandaag niet verder dan 3 kilometer.

We aten macaroni met gemengde groenten en gesmolten kaas, terwijl we een Thüringse Radler dronken. Na het eten hadden we tijd om lekker te lezen bij een Wartburger Pilsener. Een toepasselijke afsluiting van een dagje Wartburg.