Wereldhavendagen

De wekker stond op half 6 gisterenochtend. Het leven als oppasopa is niet altijd even makkelijk. Om 10 over 6 stond ik op Leiden Centraal na een fietsritje van 4 kilometer. De trein van kwart over 6 echter niet. Het werd die van half 7. En om het verhaal van de vroege vogels, die voor de poes zijn, er nog eens flink in te wrijven, sliep mijn kleinzoon tot kwart voor 9. Mispoes.

Opa werd meteen aan het werk gezet, want er was een flinke poepluier geproduceerd. Het was het begin van een geweldige oppasdag. Het kinderbad werd klaargemaakt. Er werd lustig op los gespetterd.

De rest van de licht wisselvallige ochtend bracht ik door met spelletjes doen. Toen Ada binnenkwam, kon ik nog even wat boodschappen doen, voordat Siebe en Ana uit Spanje zouden arriveren.

Na gezamenlijk geluncht te hebben gingen we met bus 32 naar de Wereldhavendagen.

Faas keek zijn ogen uit, vooral toen er een grote helicopter vlak boven de Maas vloog. Pas op de terugweg van de Wereldhavendagen viel hij in slaap.

Sorry voor de Rotterdammers, maar het mooiste lied over havens vind ik deze vertolking van dit door Jacques Brel geschreven lied.

Ter compensatie dit Rotterdamse lied.
In het huis van onze kleinzoon keken we naar de finish van een spectaculaire bergetappe met stukken van 25%. Primoz Roglic deed goede zaken, door achter zijn landgenoot Tadej Pogacar tweede te worden in de dertiende etappe van de Vuelta a Espana.

Na gezellig met zijn zevenen gegeten te hebben, gingen Ada en ik in de stromende regen naar huis toe. Daar zag ik, dat Nederland vlak voor rust met 1-0 achter stond in Hamburg. Oranje had niets in te brengen tegen de Duitsers. Opa Breed ging op tijd naar bed. Zodoende miste hij de spectaculaire tweede helft, waarin Nederland de Oosterburen met 4-2 versloeg.

Je kunt niet alles hebben in het leven....