IJssel

Ik hoefde nog net geen "Kom uit de bedstee, mijn liefste" te zingen, daar mijn vrouw om 8 uur zelf wakker werd.

Ik was al een uur op en ruimde mijn spullen stilletjes weg. Vandaag zouden we Huize "Janny" gaan verlaten.

Om 9 uur zaten we met zijn vijven aan de ontbijttafel. Joep zou met de Valysbus worden opgehaald.

Joep zou met de Valysbus worden opgehaald. Deze was er om kwart over 10 al.



We laadden onze fietsen op en op het terras van ons huisje dronken we nog koffie en melk alvorens wij om half 12 afscheid van Bas en Nel en camping "Nieuw Grapendaal" verlieten.
Met een kleine slinger kwamen we bij Welsumerveld op de IJsseldijk. Over de slingerende weg hadden we een prachtige tocht via Welsum naar Veessen, een prachtig dijkdorpje. De westoever was een stuk rustiger dan de oostoever, waar de Hanzeroute liep.

Her en der zag je overstroomgebieden hand in hand gaan met natuurontwikkeling. Op dat moment konden we niet bevroeden, dat deze overloopgebieden nog geen twee weken later onder water zouden lopen.

Bij het bos van Klooster Hulsbergen verlieten we de IJssel.

We kwamen Wapenveld binnengereden. Dat klopte, want we zagen een groep militairen in de weer met een oefening. Toepasselijker kun je het niet krijgen.
We waren lekker opgeschoten. Ondanks de tegenwind hadden we vaak de 20 kilometer vast kunnen houden. Op het kaarsrechte fietspad langs de bosrand richting Hattem lukte het ook.

Na enig zoeken vonden we camping "Molecaten", dat gelegen was op het gelijknamige landgoed.

Op het grasveld voor de receptie mochten we voor € 16,- onze tent opzetten. We hadden keuze genoeg. We waren de enige kampeerders. Rust gegarandeerd, al dachten de bosvogels daar anders over.

De voorspelde onweersbui bleef achterwege, hetgeen wij wel zo prettig vonden. We fietsten via het centrum van Hanzestad Hattem naar "'t Kleine Veer", waar we met de gelijknamige veerboot de IJssel werden overgezet.

Via Oldeneel fietsten we naar tante Aad toe. We werden allerhartelijkst ontvangen door de tweelingzus van Ada's moeder. In de tuin kregen we thee met een stuk zelfgemaakte notentaart.
Onder de parasol konden we bijpraten. Voordat we vertrokken kregen we nog een kop champignonsoep.
Na de gastvrije ontvangst reden we terug op de heenweg. We kwamen net voor stuitingstijd bij "'t Kleine Veer", zodat we de kortste weg naar Hattem hadden.



In dit Anton Pieckstadje deden we inkopen voor het avondeten.

Met 40 kilometer op de teller waren we terug bij "Molecaten".

Terwijl Ada kookte, ruimde ik de tent in.

De pasta met boontjes smaakte goed. De yoghurt met aardbeien was veelbelovend. Het water liep me al uit de mond. Alleen: waarmee moesten we eten?
Mijn vrouw vroeg zondag bij het vertrek: "Wat zullen we dit jaar vergeten zijn om mee te nemen?"
Het antwoord kwam vandaag: de lepels.

Ik at de yoghurt met de houten pollepel, Ada met haar vork. Ideaal is anders.

Na de vaat wandelden we naar Herberg "Molecaten", waar we op deze bewolkte zomeravond op het terras bij zoete witte wijn en "Herberger" blond plannen maakten voor de komende dagen.

We hebben er zin in!