Tijdritloop

Vandaag stond bij de Olympische Spelen in Japan de tijdrit op het programma. Na het ontwaken zette ik de televisie aan en zag, dat Annemiek van Vleuten het goud veroverd had op de individuele tijdrit bij de vrouwen, terwijl Anna van der Breggen het brons pakte.

Een paar maanden geleden was de kersverse Olympische kampioen in Sportlab Sedoc. In deze uitzending kun je zien, hoe minutieus Van Vleuten zich voorbereidde op deze tijdrit. De uitzending is terug te zien door HIER TE KLIKKEN. Het is een aanrader!

Tijdens en na het ontbijt keek ik naar de tijdrit van de mannen. Tijdens de eerste ronde was het een secondenspel tussen een achttal renners, maar uiteindelijk won de Sloveen Primoz Roglic met een minuut voorsprong.

Het zilver ging naar de herintredende Tom Dumoulin. De mentale rustperiode had hem goed gedaan.

Voor het slot van de tijdrit moest ik zelf een tijdrit rijden om op tijd bij de Leidse IJshal te zijn. We hadden met 4 vrijwilligers afgesproken om om 10 uur te vergaderen over de herstart van het Bavarian Curling.

We keken het laatste spannende kwartier met elkaar alvorens we aan de slag gingen. Het is hartje zomer, nou ja, een klein beetje dan, en wij zijn al weer druk bezig voor het komende schaatsseizoen, dat op 2 oktober begint.
Nadat dit gezellig spel vorig seizoen vanwege alle coronamaatregelen niet eenmaal georganiseerd kon worden, willen we op dinsdag 5 oktober om 20.15 een opfriscursus op het ijs geven. Ook degenen, die het nog niet eerder gedaan hebben en er nieuwsgierig naar zijn, zijn welkom.

Om 12 uur waren we klaar en fietste ik naar de Leidse binnenstad, waar ik iets moest regelen. Thuisgekomen maakte ik mijn brood klaar en fietste naar de volkstuin, waar ik met mijn vrouw zou lunchen.  We hadden het goed gepland. Terwijl we in het schuurtje aten, kwam de regen met bakken uit de lucht vallen.

Een kwartier later was het weer droog. Ik fietste weer naar huis, waar ik mijn sportkleren en hardloopschoenen aantrok en liep naar de bibliotheek van Rijnsburg. Daar had ik een tussenstop van een klein kwartier, terwijl ik met mijn voormalige collega Carolien bijpraatte. In het zonnetje liep ik de 6 kilometer weer terug.

Langzaam maar zeker ben ik het aantal kilometers aan het opschroeven in aanloop naar de marathon van Leiden op 10 oktober. Dit alles geheel onder het motto van de Olympische Spelen: meedoen is belangrijker dan winnen.

Dat hadden deze Nederlandse deelnemers niet helemaal begrepen.....