woensdag 14 oktober 2015

Oranje

Deze week was Oranje erg veel in het nieuws.

Allereerst het dorpje Oranje in Drenthe, waar een dorp van 140 inwoners al 700 vluchtelingen opvangt en vorige week tegen alle afspraken in plotseling werd geconfronteerd met nog meer asielzoekers. Staatssecretaris Dijkhoff moest dat bezuren.

Geschonden afspraken zijn een kwalijke zaak. Want welke gemeente kan nu nog iets afspreken met de rijksoverheid zonder het gevoel van "afspraak is afspraak". Deze actie is de snelste manier om het draagvlak onder de bevolking te ondermijnen. En dat geldt vanaf nu niet alleen meer voor Oranje, maar voor heel Nederland.

Het andere Oranje, dat veelvuldig in het nieuws was, betreft het Nederlands elftal, dat zich na een serie wanprestaties niet heeft weten te plaatsen voor het Europees Kampioenschap in Frankrijk.
Eenieder, die een klein beetje verstand heeft van sport, weet dat dit onvermijdelijk was. Zo ongeveer de eerste wetmatigheid van de mentale training werd overtreden: zelfoverschatting. En dat nog in zijn puurste vorm. "Wij" zijn niet zo goed, ondanks de derde plaats op het WK in Braziliƫ. Louis van Gaal onderkende de zwakte in onze verdediging en op ons middenveld en handelde ernaar. Daardoor en met een Arjan Robben in topvorm en een flinke dosis geluk kwam Nederland heel erg ver.
Maar zie, wat er gebeurt als je je eigen zwakke plekken niet durft te benoemen: dan lig je er gewoon kansloos uit! Zeker als je de teamspeler pur sang thuis laat: Dirk Kuijt. Het Nederlands elftal heeft de laatste 10 jaar slechts 2 keer slecht gepresteerd: het EK van 2012 en deze kwalificatieronde. Beide keren zonder de Katwijker. Toeval? Ik dacht het niet. De beste 11 spelers maken namelijk nog niet het beste elftal. Het is namelijk een teamsport en geen verzameling van goed voetballende individuen. Bij veel voetbaltrainers is dit een blinde vlek.

We gaan dus een voetbalzomer zonder Oranje beleven. De laatste keer, dat dit gebeurde was in 2002. Op zich was het wel lekker rustig. Voor een keertje dan. Maar wat mij het meest is bijgebleven was een optreden van de Ierse folkgroep "Cran", waar ik toen met Jaap de Gorter in de Stadsgehoorzaal naar toe ben geweest. Ierland had zich ten koste van Nederland voor het WK in Japan en Zuid-Korea geplaatst.

Al in de eerste aankondiging wist de zanger vaardig zout in de wonden te strooien: "The man of the theater said, that I could talk about everything, but don't mention the football!"
Dit thema passeerde op humoristische wijze nog een paar keer de revue: "We are going to Japan this year. Where are you going to on your summer holidays?"

Ik mag dat wel, dat goedmoedig jennen.

Geen opmerkingen: