Het was vandaag heerlijk weer en de vooruitzichten zijn uitstekend. Vanmorgen fietste ik langs weilanden, waar de koeien half verscholen gingen in de nevelflarden.
(Foto: Pieter Veninga)
Of om het weerbericht van Michiel Severin in Trouw te citeren: "Als het reeds winter was geweest, dan was menig schaatshart nu sneller gaan kloppen bij het zien van de ontwikkelingen op de weerkaarten. Vanaf zaterdag komt er namelijk een overtuigende oostelijke stroming op gang die relatief droge en koude lucht gaat aanvoeren vanaf de Russische vlakten. In de winter een zekerheid voor vorst en een groeiend ijslaagje. Nu, in de herfst, moeten we het doen met koud en zonnig weer en maxima rond 11 graden."
Na eind september al getrakteerd te zijn op een oost-noordoosten wind is dit al de tweede keer in kort bestek, dat de wind de oosthoek opzoekt.
Vorig jaar kwam de wind vrijwel constant uit de zuidwesthoek. Dit jaar tapt het weer derhalve uit een ander vaatje. Hoewel het nog te vroeg is om de vlag al uit te hangen, krijg ik steeds meer hoop, dat we komende winter op natuurijs komen, ook al verwacht ik in zijn totaliteit een kwakkelwinter.
Waar het zeker geen kwakkelwinter wordt is in de Leidse IJshal. Daar heb je bijna altijd goed hard glijijs. Zo ook vandaag bij de eerste schaatsles van de buitenschoolse sport. Om kwart voor 4 fietste ik in het zonnetje naar de Vondellaan, waar ruim 40 kinderen les kregen van 5 trainers.
We begonnen met zijn allen op de binnenbaan. De snellere schaatsers gingen naar de buitenbaan, zodat Hans Solleveld en ik op de binnenbaan achterbleven met 24 kinderen. We gaven samen les aan deze grote groep en dat ging prima. Na de basishouding kwamen allerhande basisoefeningen aan bod zoals wandelen en dan doorglijden op de ijzers, de clownsstappen voor de druk achter op de schaatsen en de vogelverschrikker in de wind als startpunt van de zijwaartse afzet. Uiteraard was ik het vallen niet vergeten.
We eindigden met vaart maken tot bijna halverwege de binnenbaan en dan doorglijden tot de boarding aan de overkant met als slot tweelingtikkertje. De les vloog voorbij!
Bij het van de baan af gaan, kwamen er net 2 moeders aangelopen. Ter hoogte van de gevonden voorwerpen zei ze tegen mij: "Ik kan mijn zoon niet vinden."
Voor ik er erg in had flapte ik "U kunt misschien even in de kast met de gevonden voorwerpen kijken!" eruit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten