Kattuks kwartet

De eerste training van de "Krasse knarren" na de Herfstvakantie was niet overdreven druk bezocht. Met een peloton van veertien man, waar Johan Cruijff trots op zou zijn geweest, reden we weer de gebruikelijke piramide van in totaal 125 rondjes.
Ondanks een flinke verkoudheid ging het schaatsen erg lekker. Technisch liep het behoorlijk goed.
Het was ook leuk, omdat er een nieuwkomer bij gekomen was. Naast Hans van der Plas en Edwin Minnee, de Katwijkse kampioenen synchroonzwemmen, was er met Karin nog een derde Katwijker. Ik had al gepland, dat de 15 rondjes door dit Katwijkse trio op kop gereden zou gaan worden, toen Neeltje Messemaker het spiegelgladde ijs van de Leidse IJshal betrad. Dat ging dus een Kattuks kwartet worden.

Het ligt helemaal in de lijn van mijn werk. Als bibliothecaris in deze kustplaats is het onder andere mijn taak om de Katwijkse cultuur uit te dragen. Ik moet zeggen: "Het Kattuks kwartet reed een goed tempo." Dat is dus voor herhaling vatbaar.
Wat al heel lang voor herhaling vatbaar is, zijn de 25 rondjes, die ik voor mijn rekening nam. In een strak tempo volbracht ik de 5 kilometer, waarna we terug gingen tellen.
Doordat er 3 vrouwen aanwezig waren, hadden we bij de 15 rondjes een primeur. Een vrouwentrio op kop. Nu konden de mannen een keer achter de vrouwen aan....
Daar er verder om kwart over 10 geen andere schaatsers meer op de buitenbaan waren, besloten we met de intervaltraining van 5, 4, 3, 2 en 1 rondjes met 1 rondje rust tussendoor. Naarmate de afstand korter wordt, gaat het tempo omhoog. En het moet gezegd: het Kattuks kwartet deed volop mee....