De oude Romeinse weg

De slaap was weldadig  en droomrijk. Ik werd om half 8 wakker.

Na ons gewassen te hebben, gingen we ontbijten met Siebe en Ana, die allebei aan het werk waren.
Ada ging tomaten uitpoten, ik trok mijn sportkleding en hardloopschoenen aan en ging een rondje hardlopen. Voor het eerst sinds de marathon van Leiden 8 dagen geleden.
Eerst liep ik richting Villamartin de Riba, waar ik de lage weg nam.

Zo kwam ik op een onverhard pad naar de boerderijen. Hier lagen diepe plassen, waar je soms met een hinkstapsprong overheen moest.

Dit is een oude Romeinse weg. De Romeinen hebben in Hispania het onderhoud wel laten versloffen!

Vanaf de boerderijen liep ik de laatste 2 kilometer over verharde wegen naar huis toe, waar ik me douchte.
Na de koffie en thee ging ik met Ada naar Nava wandelen. Het zonnetje van vanmorgen had plaatsgemaakt voor grijze wolken. Op de terugweg van Yebio met boodschappen in de rugzakken begon het te miezeren. Vergeleken met vanmorgen was het flink afgekoeld.

Rond half 3 aten we de heek, die werd opgediend met rijst en kool, waarna we binnen gingen klussen, daar het regende. Niet hard, maar wel langdurig. Zelf had ik een klus, waar ik wel nat van werd.

Roosterplaten moesten van geplakte stroken ontdaan worden. Dat lukte, maar de lijmresten waren een ander verhaal. In warm water in het bad probeerde ik de lijm los te pulken. Dat ging zeer moeizaam. Een föhn bleek beter te werken.
Om een uur of 9 hadden we na gedane arbeid een gezellige maaltijd met linzen, gemengde groente en chorizo. Een echt Spaans avondmaal.