We kledden ons snel om en begaven ons naar het buffetrestaurant, waar we vrijwel meteen naar een tafel konden doorlopen. We hadden een normaal ontbijt genomen. Dit keer geen bacon of gebakken ei. Toen we een half uur later terugwandelden naar kamer 8192 stond er en enorme rij.
Onze kamer had een raam aan de voorzijde, dus wij konden prima zien hoe "The Pride of Hull" de Nieuwe Waterweg op voer.
We stonden toevalligerwijze met onze fietsen precies aan de kant, waar het luik open ging. We waren dus vrij snel van boord. Terug in Nederland moesten we weer eventjes wennen, dat we rechts moesten rijden, maar dat hadden we weer snel te pakken.
Dat gold niet voor de route. Ooit hadden we een pontje naar Hoek van Holland genomen. Dat was toendertijd een proef. Of dat veer nog voer wisten we niet.
Om niet constant langs de autoweg op Europoort te moeten rijden, kozen we voor een omweg via Brielle. Op weg er naar toe zagen we een fietsbord met Hoek van Holland met het symbool van een veerpont. Langs het grote Oostvoornse meer trapten we tegen de wind in naar de rand van de Tweede Maasvlakte. Hier stond een fietsbord met Strand Maasvlakte 16 kilometer!
Deze omweg sloegen we maar over, want het fietsen naar de opstapplaats vanaf de boot van Hull was al 20 kilometer. In het wachthokje van de veerboot stond, dat deze ook stopte bij de Pistoolhaven. Vanaf de veerboot van Hull kon dat niet meer dan 5 kilometer geweest zijn. Waarom stond daar geen bordje met Hoek van Holland?
We moesten 3 kwartier wachten op de boot van 11.27. Ik raakte in gesprek met een echtpaar uit Eindhoven, die langs de grenzen van Nederland aan het fietsen waren en nu op weg waren naar Leiden. Tijdens het wachten wisselden we ervaringen met fietstochten uit.
De boot kwam op tijd en we konden er makkelijk op. Er gingen 21 fietsers af en nu kwamen 4 fietsers op de fastferry, zoals het in goed Nederlands heet.
Met tussenstops in de Pistoolhaven en het eindvan de landtong waren we om 10 over 12 weer in Hoek van Holland, ons vertrekpunt 3 weken geleden. Op het terras van "De Torpedoloods" namen we cappuccino en jus d'orange en aardbeidengebak in het zonnetje.
We reden in wielerbroek naar een strand ten noorden van Hoek van Holland, waar we op een bank bij de strandopgang een paar boterhammen aten voor de tweede helft van de terugreis. We volgden de Noordzeeroute tot Meijendel. Daar namen we de Midden-Nederlandroute tot de fietstunnel bij de voormalige dierentuin van Wassenaar. Deze was volledig afgesloten voor onderhoud.
Over het trainingsparcours waarover Hans Boers en ik regelmatig lopen, fietsten we naar Den Deyl, waar vandaan we naar mijn schoonouders reden. Op de terugweg gingen we nog even langs de volkstuin om wat groente te plukken voor vanavond.
Na de fietstassen thuis te hebben neergezet, haalde ik nog een paar boodschappen in de Stevensbloem. Met dit kleine ritje kwam de kilometerteller exact op 1480 kilometer met een gemiddelde van 14.60 kilometer per uur en een maximum van 46.24. We hadden 101 uur in het zadel gezeten tijdens onze geslaagde fietsvakantie in East Anglia, Lincolnshire en Yorkshire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten