Bamberg

Om kwart voor 6 werden we wakker, een kwartier later hadden we voldoende moed verzameld om eruit te gaan en de tent af te breken. Om 7 uur zat alles op de fiets en ontbeten we lichtjes, zodat we  om kwart over 7 camping "Aqua Riese" verlieten en naar Bad Staffelstein reden.

Daar trapten we langs de spoorlijn naar Ebensfeld en langs de afgravingen naar Ebing. Via Breitengussbach en Kemmern kwamen we in Bamberg uit, een prachtige universiteitsstad.

 

Een wirwar van allerlei kronkelige straatjes bracht ons wel op plekken in de binnenstad, waar we niet wilden zijn.

Zo kwamen we op de Domberg terecht, waar we de Onze Lieve Vrouwenkerk bekeken met zijn beschilderde plafond.

Naar goed katholiek gebruik stak ik hier een kaarsje op.

Langs de Dom reden we onder het op een brug gebouwde Oude Raadhuis naar een terrasje toe, waar we een koffie, een jus d'orange en 2 Käsetorte bestelden.

Verrassend genoeg kwam de bediening uit een kledingwinkel recht tegenover ons deel van het terras.

Zo lastig als de weg in het centrum van Bamberg te vinden was, zo makkelijk vonden we de weg eruit.

Via Viereth, Trunstadt en Eschenbach reden we redelijk vlak langs de doorgaande weg om in Eltmann een eetpauze aan de Main te nemen.
Via Limbach, genoemd naar de vrij prominente Nederlandse schaatsster Thea Limbach, die het in de jaren '80 op moest nemen tegen de DDR-schaatssters, bereikten we Sand am Main.

Het was even zoeken naar de camping aan de Sander Baggersee, maar om half 2 reden we camping "Sand am See" op, waar we ons om 2 uur in konden schrijven. We zaten onder het afdakje van de eveneens gesloten kantine, waar we onze fietsen ook hadden neergezet.

Om 2 uur kwam er een man aangelopen, die daar meteen iets van zei. Daar we niet meteen ruzie wilden hebben, zetten we de fietsen op een andere plek.
De vrouw, bij wie we ons inschreven, was kennelijk met haar verkeerde been uit bed gestapt. Ik hoop het voor haar, want anders is zij altijd zo....

We zochten een plekje in de schaduw, helemaal aan het eind van het veld. We zaten zo'n 150 meter van de ingang af, waar we onder een hoge es onze Eureka Susten 3XP opzetten. De grond was kurkdroog en dus keihard. Het kostte moeite om de haringen de grond in te krijgen.

Na de tent opgezet te hebben fietsten we de camping af om in de Baggersee te gaan zwemmen. Gelukkig was het er niet baggerig en konden we lekker even afkoelen in het water.
Op de camping hing een thermometer in de schaduw, die 36 graden aanwees. Kun je nagaan, hoe warm het in de zon wel niet moest zijn!
Na het zwemmen knipten we onze nagels. Het begon ineens te waaien, terwijl er donkere wolken overdreven, maar het bleef gewoon droog.
We fietsten door naar ReWe, waar we de inkopen deden voor vanavond en voor de reis van morgen. Terug op de camping stond de kilometerteller op 1110 kilometer, hetgeen inhield, dat we vandaag 73 kilometer hadden gefietst.
Ada deed nog een handwas, die we ophingen over de fietsen en aan een hek. Een paar uur later was het kurkdroog.

We aten broccoli met tortelino's en een prutje van tomaten en bosui. Een eenvoudige maar smakelijke maaltijd. Als drank hadden we Kaiser Heinrich Natur Radler en Göller Lager, beide in het aan de overzijde van de rivier in Zeil am Main gebrouwen. Als toetje was er Skyr, een IJslandse yoghurt met vanillesmaak.

Na het eten las ik "Uit de sleur" van Ruth Rendell uit. Ik had zowaar de dader een keer goed geraden!

Na de vaat gedaan te hebben, liepen Ada en ik naar het overdekte terras bij de kantine, waar mijn vrouw "Het pauperparadijs" van Suzanne Jansen uitlas en ik het dagboek bijwerkte.

Om 9 uur 's avonds was het nog 27 graden Celsius.....