Om 7 uur stapte ik uit bed na een diepe slaap. Ik trok mijn hardloopschoenen aan voor een rondje hardlopen door de Stevenshof. Een kilometer of 5 verder kwam ik weer netjes voor onze voordeur uit.
Na het uitzweten douchte ik me en woog me. Nog steeds met 66,9 onder de 67 kilo. Vervolgens ging ik naar beneden om met Ada te ontbijten. Zij zou een dag bij haar moeder in de tuin gaan werken, ik had een andere klus: verven in IJshal De Vliet.
Net als gisteren begon ik in het startvak van de 250-meterbaan. Vero Nater, de voorzitter van de IJVL, met minder neem ik geen genoegen, begon met de rest van de binnenbaan.
Wij waren in hogere sferen, want beneden ons waren de kunstschaatsers bezig op zomerijs. De sprongen waren nog niet zo hoog, dat ze boven ons uit torenden.
Wij gingen gestaag door. Vooral Vero, want bij de middagpauze had hij al een bocht voorsprong op me. Maar ja, een Diesel komt nu eenmaal traag op gang.
Tijdens de middagpauze at ik mijn 2 sneetjes notenrozijnenbrood. Ik had de foute inschatting gemaakt, dat we om 3 uur wel klaar zouden zijn. Dat bleek een behoorlijke misvatting, ook al schoten we 's middags wel veel harder op, temeer daar ijsmeester Marcel ook kwam helpen en aan de zijde aan de Voorschoterweg de verf veel beter was.
Vero was inmiddels begonnen aan de tweede bocht en kwam erachter, dat de verf hier begon te bladderen. Met een schraper haalde hij veel stukjes losse verf van het grijze beton af. Het plan om vandaag alle kale plekken alvast van een eerste laag te voorzien, kon de prullenbak in.
Ik was van plan om ondanks de knorrende maag door te gaan tot we klaar waren, maar dat zou vandaag niet meer lukken.
Om half 5 hield ik het voor gezien, zodat ik om 5 uur thuis een boterham en een banaan kon eten. Maandag is er weer een nieuwe dag. Hopelijk met meer klussers, want de door de afbladderende verf opgelopen achterstand moet wel weggewerkt worden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten