Kroniek van een aangekondigde donderbui

Sommige zaken in het leven zijn vrij voorspelbaar.

De kroniek van een aangekondigde uitzetting van een elfjarige jongen, die in Nederland is geboren en getogen naar Armenië, waar hij nog nooit is geweest, valt hieronder.

Gabriel Garcia Marquez schreef een roman die getooid was met de veelzeggende titel: "Kroniek van een aangekondigde dood".

Vandaag hadden we te maken met de kroniek van een aangekondigde donderbui. Al een paar dagen was de voorspelling consistent: aan het eind van de middag zou een flinke onweersbui vanuit Zeeland over het land naar het noordoosten trekken.
Het KNMI had code geel afgegeven voor het hele land.

Mijn plan voor vandaag was om na de wekelijkse boodschappenronde te gaan hardlopen, zodat ik niet in de polder overvallen zou worden door de aangekondigde donderbui. Maar nadat ik naar de Oogstwinkel en "De Helianth" was geweest en tijdens de rit door de Leidse binnenstad had gepraat met de IJVL-iconen Gerard Snel en Jos Fugers, kwam mijn vrouw met een ander voorstel.
Zij had contact gehad met haar jongste zus en wilde haar gaan helpen in de tuin. Of ik zin had om mee te gaan. Ik hield de boot af, maar haalde in de zoveelste bui van vanmorgen wel de heggenschaar van de volkstuin.

Onderweg bedacht ik mij met dit lied van Bryan Adams in mijn hoofd.

Ik bracht nog even de tomatensoep, die Ada gemaakt had, naar mijn schoonmoeder en haalde de grote pot op, die ik achterop de bagagedrager naar huis vervoerde. Om half 1 fietsten we naar Leiden Centraal, waar we de trein naar Utrecht namen en naar het huis van Ada's zus wandelden.
Na een stuk taart gingen we aan de slag. Als eerste bonden we de hangende zonnebloemen vast aan de schutting erachter, waar de zon voor hoge temperaturen zorgde.

Zo hadden we ruimte om de heermoes te verwijderen, evenals de pispotjes en de op sommige plekken ongewenste bramenstruiken. Het gras en de paardenbloemen werden ook geknipt, zodat de tuin een stuk ruimer oogde. We waren net op tijd klaar, want toen we de takken, het afgeknipte gras en de uitgetrokken heermoes achterin de tuin op een grote hoop hadden gelegd barstte de aangekondigde donderbui los.

Wij zaten met wat later gearriveerde schoonfamilie droog in de huiskamer, terwijl de regen losjes naar beneden kwam en de wind flink aantrok.

Code geel en in sommige gevallen code oranje was niet voor niets gegeven....