Klein Duimpje en de Olympische Spelen

"Klein Duimpje" is een sprookje, dat in verschillende varianten voorkomt. 

Eén van de bekendste versies is die van Charles Perrault in "Sprookjes van Moeder de Gans".

Nu is sprookjesschrijver Perrault geboren, getogen en gestorven in Parijs en kwam hij op de proppen met de zevenmijlslaarzen. 

Als je het hebt over technische doping, dan zijn zevenmijlslaarzen het ultieme voorbeeld. Vandaar is het maar een kleine stapje naar de Olympische Spelen.

Joop Zoetemelk had het ons al ingefluisterd: "Parijs is nog ver!"
Dat vonden wij ook, dus spraken we maar af bij "Klein Duimpje" in Hillegom. Zodoende fietste ik gisterenmiddag naar de volkstuin, waar ik om 3 uur had afgesproken met Ada. Samen fietsten we op het heetst van de dag naar Hillegom.

Het was nagenoeg windstil, zodat je vooral de verkoelende rijwind voelde.
Bas, Nel en Joep waren er al, toen wij bij "Klein Duimpje" aankwamen. We schoven bij hen aan op het terras, waar we geheel in de Olympische geest begonnen met "Vloeibaar goud".

Iedere sporter weet, dat men om tot topprestaties te komen, je de spieren goed moet trainen. Dat deden wij op onze specialiteit: de lachspieren.

Om 6 uur verlieten we na anderhalf uur het gezellige terras van "Klein Duimpje" en reden we naar Beinsdorp, waar we om half 7 bij "Bregje" afgesproken hadden. Hier hadden we met zijn vijven een prima maaltijd, waarbij naast de kauwspieren de lachspieren ook nog aan het werk gezet werden.
Om 9 uur fietsten Ada en ik via de Ringvaartdijk en Warmond op de zwoele zomeravond naar huis toe.
Bij de Olympische Spelen hadden "we" weer een medaille gewonnen. Manon Veenstra pakte de zilveren medaille bij het BMX.

Ik ben een bescheiden mens. Ik was tevreden met "Vloeibaar goud".