Zuiderzeeroute

Om 5 uur werden we wreed gewekt door laag overvliegende vliegtuigen. 

De ene was nog binnen gehoorsafstand of de volgende kwam er alweer aan. De slaap kwam bij bij niet meer terug, bij Ada wel. Om 7 uur ruimden we de kurkdroge tent uit en op. Toen alles op de fiets zat, gingen we op de bank met uitzicht op het Gooimeer ontbijten.
De dag begon redelijk fris, dus hadden we een vest of een hardloopjackje aan toen we over de Zuiderzeeroute vanaf de Natuurvriendencamping naar Huizen reden.
Langs de waterkant fietsten we naar Blaricum, waar we langs een drukke weg reden tot we de snelweg over konden steken naar de stille Eempolder.
 
Door de overstromingen van ruim een eeuw geleden en daarvoor was er op een enkele boerderij na geen huis te vinden in de Eempolder. Een leegte, die je in Nederland vrijwel nergens aantreft.
 
Langs de vele weilanden met kieviten en hazen trapten we naar de Eem toe. Met een veerpont werden we voor € 2,40 overgezet naar Eemdijk. 

Met de tekst van de meezinger van Drs. P. op het kantoortje van de veerman zat "Heen en weer" weer helemaal in ons hoofd voor de rest van de dag. 

We reden via Eemdijk naar Spakenburg. Bij het bord "Opdat wij niet vergeten" reden we de dijk op. Bij het voetbalstadion fietsten we Spakenburg binnen. De haven lag vol boten van de bruine vloot.


Wij zochten ook naar wat bruins: cappuccino, koude chocolademelk en 2 appeltaart. Dit vonden we op het terras van "Sjik". Via het nu nog rustige centrum verlieten we Spakenburg. Woensdag zal dat anders zijn.
We reden over de oude smalle Zuiderzeedijk naar Nulde. Onderweg hadden we tegenwind, zodat de warmte in het zonnetje goed te harden was. Op sommige punten was aangegeven met 13-01-1916, waar op die januaridag de zeedijk was doorgebroken, waardoor er een flinke overstroming kwam, die aanleiding was tot de aanleg van de Afsluitdijk en de Flevopolders.


Na op een schaduwrijk plekje bij het strand bij Nulde gegeten te hebben, verlieten we de Zuiderzeeroute naar Putten toe.

Op een rustig plekje in het bos vonden we een bank in de schaduw, op een dag met 31,6 graden Celsius op de thermometer een gewilde zitplaats. Hier aten we brood met brie, hoemmoes, notenpasta en appelstroop en dronken we water uit de bidon.
Dat deden ze bij de vandaag in Rotterdam gestarte Tour de Femmes ook volop met een wel heel bijzondere klim: de nieuwe Maasdeltatunnel, waar voor de eerste bergpunt vanaf 26 meter onder NAP gedurende 1 kilometer tegen 3,2% geklommen moest worden. Charlotte Kool, hoe toepasselijk op zo'n hete dag, won de eerste etappe en pakte het geel.

Over onverharde wegen reden we naar "Bok", waar onze oudste dochter een huisje had gehuurd voor haar gezin. We gingen bij hen langs en kletsten even bij. De andere opa en oma hadden ook een huisje gehuurd.

We liepen naar de fietsen na een uur bij hen te zijn geweest en reden een meter of 600 verder, waar we op camping "Het Speuldersbos" , waar we een plekje vonden op een grasveld tussen de stacaravans. Inschrijven moest bij het zwembad.

Een man zou ons de douchemunten komen brengen. Dat gebeurde niet, dus de € 20,- inschrijfgeld konden we ook niet betalen. Terwijl Ada de boodschappen deed, ruimde ik de Eureka Susten 3XP in. Als alternatief voor het douchen gingen we even zwemmen in het 1.40 meter diepe bad. Afdrogen hoefde niet. Voor we bij de tent waren, waren we in de tropische temperatuur alweer droog.
Ada kookte rijst met gemengde groente met wat quinoa er doorheen. Dat ging er wel in na 55 kilometer fietsen. We hadden een Grolsch Weizen erbij en yomio als toetje.
Na de vaat wandelden we op deze zwoele zomeravond naar "Bok", waar opa Leiden voor mocht lezen en de kinderen naar bed brengen. Op het terras dronken we een biertje. De hete nacht bracht een heerlijke avond.