Kalm aan en rap een beetje

Na het vorige week zondag gestarte duurblok met in maart tot nu toe 350 kilometer fietsen, 27 kilometer hardlopen en 200 kilometer fietsen, aangevuld met een tweetal dagen helpen op de volkstuin, was mijn plan om vanmorgen bij de training van de "Krasse knarren" kalm aan te doen. Het liep een tikkeltje anders.

Het had vannacht aan de grond niet gevroren, maar de fietstocht naar IJshal De Vliet was niet bepaald warm te noemen. Met een twaalftal "Krasse knarren" begonnen we aan de piramide van 25 kilometer. Het eerste blok van 4 rondjes van 250 meter ging redelijk rustig, maar in het eerste blok van 8 rondjes doken de eerste 35-ers al op. Hetgeen nog rustig was vergeleken met de 34-ers en 33-ers in het eerste blok van 16 rondjes. Een tweetal rondjes ging in 33,7.

Herman Finkers had gelijk met zijn "Kalm aan en rap een beetje"....

De schrijver Willem Elsschot heeft de mooiste onvergankelijke zin uit de Nederlandse taal bedacht: "Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren".
Het praktische bezwaar was, dat de andere kopmannen harder gingen, dan ik had gedacht, maar vandaag kon ik het goed bijhouden.
Met "mijn" 20 rondjes op kop deed ik het met gemiddeld 37 seconden per ronde wat kalmer aan, maar een beetje rapper ging het bij de tweede 16 rondjes erna: 35-ers, 34-ers en een enkele 33,8. Bij de 12 rondjes ging het aan het slot ook rap met een 34,2 aan het eind. Daarna deden we kalmer aan om geheel in stijl te eindigen met een 34,8.

Ik had me niet aan mijn voornemen gehouden om kalm aan te toen, maar ik kan wel concluderen, dat ik aan de vooravond van de Bert Grotenhuis Bokaal in vorm ben.
Mijn vrouw vond, dat ik ook in vorm ben voor tuinwerk. Zij hielp een andere tuinder met het knotten van een wilg en ik mocht de wilgentakken naar onze tuin sjouwen.

Een snipperdag

Gisterenmiddag heb ik een paar uur met takken lopen sjouwen op de volkstuin.

Niet bepaald ideaal vlak na de Tulpenmarathon, maar ja, ik had het mijn vrouw beloofd. En afspraak is afspraak. Daar kan men in de wereldpolitiek nog wat van leren.



Mijn vrouw vertrok vanmorgen vroeg naar de volkstuin, waar de takken zouden worden versnipperd.
Ik ging op hetzelfde moment naar IJshal De Vliet, waar ik de beginnersgroep van de Schaatsschool voor mijn rekening zou nemen.

Ik ging er al van uit, dat op deze mooie maar frisse morgen er net als de voorgaande weken niemand op zou komen dagen.

Maar dat viel mee. Er kwamen 2 vrouwen opdagen, zodat ik kwam doen, waarvoor ik kwam: schaatsles geven. Na een uur kon ik met een paar IJVL-ers nog een half uurtje "uitrijden". Zo kwam ik toch nog aan 66 rondjes van 250 meter.

Na een kop thee fietste ik in het lentezonnetje naar de volkstuin toe, waar de takkenversnipperaar net weg was.

Mijn taak was om de houtsnippers vanaf de ingang van het tuinpark naar onze tuin te kruien.

Ik heb namelijk ervaring met kruiend ijs.

Vandaag was er echter geen sprake van kruiend ijs. Daarvoor was het te warm geworden.
Zodoende moest ik mij behelpen met een kruiwagen. 

Ik heb er zo'n 25 met een schop vol houtsnippers geschept en deze naar onze tuin gereden, waar Ada de snippers vrij dik over de paden uitspreidde.

Het was derhalve een heuse snipperdag....

Tulpenmarathon

Wij hadden een rustiger slaap dan de fractieleiders van de coalitie.

Desondanks ging op deze zondagmorgen de wekker om 6 uur. De Tulpenmarathon, die op de site van IJshal De Vliet ook was aangekondigd als de Tulpenbollenmarathon, stond vanmorgen op het programma.

Net als vorig jaar zou ik weer voorrijder worden bij de langzaamste groep, die 75 rondjes zou rijden met een gemiddelde van 40 seconden per ronde. De middengroep zou er 100 rijden in 36 seconden en de snelste groep 150 in 32 seconden per ronde.

Na een koude start zou het een prachtige lentedag worden. Mogelijk dat dit een reden was, dat de opkomst stukken lager was dan vorig jaar. Maar dat mocht de pret niet drukken. Met een drietal pelotons gingen we na een loze ronde om 5 over 8 van start.

Met rondjes van 39 en 40 seconden maakte ik de 75 rondjes op kop vol. 


Met enige regelmaat werden we ingehaald door de snellere pelotons.


Nadat we ons doel bereikt hadden, ging ik met een iets kleiner peloton door voor de 100 rondjes. Het tempo ging omhoog naar rondjes 38.

Toen de middengroep gefinisht was, volgde ons peloton een ronde op 10 later.

Na 100 rondjes bleef ik alleen over van dit peloton en met alleen de snelle groep nog op het ijs verhoogde ik het tempo naar rondjes 36 om na 120 rondjes in de 35 te duiken. Met een aflopend schema in de laatste 5 rondjes ging ik via 35,0, 34,7 en 33,5 naar 32,8 om de 150 rondjes vol te maken met 31,8.
Daarbij moet aangetekend worden, dat ik constant de binnenbaan reed. Normaliter mag je er nog 2 seconden bij optellen.

Desondanks was ik zeer tevreden over de Tulpenmarathon.

Lepelaarsloop

Gisterenavond won IJVL in IJshal De Vliet met een schaatslengte voorsprong de Andries Kwik Bokaal.




Diverse kinderen van het winnende team zijn bij mij begonnen, waarvan Hugo, die meedeed in de jongste categorie, de afgelopen maand zijn eerste wedstrijdtraining kreeg. Zo'n snel resultaat is niet ieder kind gegeven!

Goed geluimd verliet ik vanmorgen om kwart over 7 dan ook de echtelijke sponde. Op klomphoogte had het weer licht gevroren op de dag, dat de eerste 20 graden Celsius van 2025 kon worden genoteerd.
Op deze zonnige zaterdag fietste ik op de terugweg van de Oogstwinkel en "De Helianth" langs de rand van de Stevenshof, waar ik ineen boerensloot langs het fietspad een lepelaar zijn maag zag vullen.

Daar raakte ik in gesprek met iemand, die vroeger jachtopziener was geweest in de tijd voordat de Stevenshof bebouwd werd. Hij kom me veel vertellen over de omgeving en welke dieren er toen in de weilanden voorkwamen.
Na met mijn vrouw in de tuin koffie en thee gedronken te hebben, fietste ik naar IJshal De Vliet, waar we de kleding voor de Sven Kramer Academy konden passen. Ik at thuis nog een paar boterhammen, voordat ik naar de Kniplaan fietste, waar ik met Hans Boers had afgesproken. Hans had onlangs met zijn vrouw in Cronesteyn gewandeld en had daar een foto van een lepelaarsnest in de bomen genomen.

Vanaf de Kniplaan liepen we naar de Vlietlanden, waar we een rondje om de plassen heen liepen. We liepen de 9 kilometer zoveel mogelijk over onverharde paden. Dit stukje marathontraining in uitzonderlijk warm weer voor begin maart ging me ondanks het zware trainingsprogramma vanaf zondag goed af. Langs de Vogelplas, waar geen flintertje natuurijs te ontwaren was, liepen we terug naar de Kniplaan.

Op de terugweg naar huis kwam ik langs Jansland, waar ik een aardbeienijsje kocht. Buiten de 9 kilometer hardlopen had ik ook nog eens 48 kilometer gefietst op deze prachtige lentedag met lepelaars.

Rustdag

Het is goed om tijdens een intensief duurblok af en toe een rustdag in te bouwen. Na de 500 rondjes oftewel 125 kilometer schaatsen in IJshal De Vliet, het 200 kilometer fietsen en 18 kilometer hardlopen vanaf 1 maart, was deze oppasdag een natuurlijke rustdag. 

Hoewel rustdag? De meeste mensen zullen daar niet onder verstaan, dat je om kwart voor 6 je bed al uitstapt om om 8 uur in Rotterdam te zijn en in de frisse ochtendlucht naar Leiden Centraal te fietsen.
De meeste mensen zullen het ook geen rustdag noemen, als je met alle korte fietsritjes bij elkaar toch nog 34 kilometer wegtrapt. Maar ja, daartussen zat genoeg ontspanning zoals verstoppertje in het lentezonnetje met bijna 18 graden.

Opa mocht vandaag heel veel voorlezen. Zowel de boeken, die vandaag terug moesten naar de lokale bibliotheek als de boeken, die daar vandaag geleend werden.

Boeken lezen en voorlezen heeft iets rustgevends en is goed voor de (geestelijke) ontspanning.


Kortom, zowel fysiek als mentaal kwam deze rustdag na een pittige trainingsweek precies een week voor de Bert Grotenhuis Bokaal als geroepen. Deze Diesel is er klaar voor.

Donderdagavondschemering

 
Na een maximumtemperatuur van 17,3 graden Celsius stapte ik op de fiets naar IJshal De Vliet voor de laatste training van de kinderen van de IJVL op donderdagmiddag. Het was een beetje rommelige les  met in het begin de eigen groep. Door een paar aanrijdingen zat het verkeer in en om Leiden behoorlijk vast, zodat de kinderen één voor één binnen druppelden.
Doordat Walter Boon in één bocht en een stuk van het rechte eind aardig wat pylonen had neergezet op de grens van het blauwe en witte vlak, konden we hier prima slalomoefeningen doen.
Halverwege werden alle groepen samengevoegd. Er volgde een mini-marathon, een serie rondjes rechtsom, een rondje achteruitschaatsen en tweelingtikkertje tot slot. Hiermee passeerde ik de 500 rondjes, die ik vanaf maandag op de 250-meterbaan heb gereden. Een aardig duurblok.

Aansluitend op de training volgde de overhandiging van de schaatsdiploma's met daarop de foto van de eigen groep, waarna de kinderen patat geserveerd kregen.

De nieuwe patatgeneratie komt eraan!
Na de schaatslessen van de kinderen van Oegstgeest een drietal weken geleden sloten we weer een stukje schaatsseizoen af. Over het smalle fietspad langs de Vliet fietste ik naar huis, genietend van een prachtige donderdagavondschemering.


Niet alleen de zon zakte snel weg, dat deed de temperatuur ook....

Rustig

Na de alternatieve wintertriatlon van gisteren wilde ik het vandaag rustig aan doen bij de "Krasse knarren" in IJshal De Vliet. Bij een duurblok de grenzen opzoeken is niet het slimste idee.
Na een toch weer vorstige nacht fietste ik langs berijpte weilanden naar de Marie Diebenplaats, waar ik met mijn nieuwe Langlaufschoenen zou gaan schaatsen. Ik wilde deze uitproberen met het oog op de Tulpenmarathon en de Bert Grotenhuis Bokaal.

Bij het een paar rondjes inrijden voor de dweilpauze van 9 uur was het wel even wennen. Het motorisch geheugen werkte nog niet optimaal. Maar zodra we met de "Krasse knarren" aan de piramide van 100 rondjes begonnen, kwam ik redelijk snel in mijn slag. 
Er werd wat rustiger gereden dan gebruikelijk, hetgeen ik niet zo erg vond. Gemiddeld reden we rondjes 38. 

Het was op een andere manier ook rustig. Er waren niet zo veel "Krasse knarren" opgekomen. Met een peloton van 10 man rondden we de training van 25 kilometer af. Mogelijk had de lage opkomst te maken met het mooie lenteweer.

Zelf deed ik na de koffie en thee aan de rustige Stammtisch nog even boodschappen, waarna ik met een omweg naar de volkstuin toe fietste. Rustig pedalerend reed ik zodoende 30 kilometer voordat ik thuis was.