De opkomst der "Krasse knarren" was op de laatste dag van deze kletsnatte oktober bemoedigend te noemen. Met een peloton van 15 personen en nog een tiental los rijdende schaatsers en daarnaast nog een aantal lesklanten van de Schaatsschool was het gezellig druk op de 250-meterbaan in IJshal De Vliet.
Het peloton was nog geen geoliede machine, maar dat was natuurlijk niet mogelijk met schaatsers, die dit seizoen voor het eerst weer mee schaatsten met de "Krasse knarren". Er begon wel meer lijn te komen in het schema van 4-8-12-16-20 rondjes en weer terug. Als je jaren in veelvouden van 5 hebt rondgereden, moet je daar toch nog wel even aan wennen.
Het ijs was wederom goed en glad, dus het schaatsen ging lekker. Op een enkele valpartij aan de staart van het peloton na verliep alles goed.
Bij de koffie, thee en warme chocolademelk was de Stammtisch bezet door een groep zwemsters. Rond een drietal ronde tafeltjes zaten de "Krasse knarren" bij het raam met uitzicht op het vrij drukke zwembad. Dat riep bij de Katwijkse synchroonzwemmers Hans van der Plas en Edwin Minnee herinneringen op aan een roemrucht verleden, toen dit heldhaftige duo op of beter gezegd in de Ankeveense plassen een onnavolgbare wijze van wakzwemmen ten beste gaf, die op de Olympische Spelen van Parijs niet zou misstaan.
Beste zwemmers, als u dit schaatsseizoen een paar schaatsers met kleding en ijzers nog aan in het water van Zwembad De Vliet ziet duiken, dan weet u, dat het mensen zijn met een Olympische missie. Geef hen de ruimte!
Zoveel water hoefde ik nu ook weer niet. Geheel in stijl kreeg ik vlak bij huis de zoveelste regenbui van oktober over me heen.
Ondanks alle buien kwam ik al fietsend in oktober uit op 794 kilometer, waarmee de totaalstand van 2023 met nog 2 maanden te gaan naar 9000 kilometer steeg. De geplande 10.000 kilometer komt in zicht. Gewoon ontspannen.
De Olympische ambitie van de synchroonzwemmers ontbreekt bij mij ten enen male....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten