Bob Marley on ice

Of het nu kwam door de kleine griepgolf, die rondwaart of doordat veel vaste klanten aan het dichten waren geslagen met het oog op Sinterklaas volgende week: het was redelijk druk in de Leidse IJshal. De pelotons van in totaal een man of 30, dat iedere week aanwezig is, was wat kleiner dan gewoonlijk, maar er waren aardig wat nieuwkomers.

Een van hen was met zijn dreadlocks tot halverwege zijn rug een blonde uitvoering van Bob Marley. Net als ik reed hij op kluunschaatsen. Hij kon het door Rein aangevoerde peloton goed bijhouden, terwijl ik in het snelle peloton achter Martin Wijnands meereed. Af en toe pakte ik met Wierd Wagenmakers een rondje. "Zullen we rustig dubbelen?", vroeg deze Fries. Daar deed ik graag aan mee.
De naweeën van de griep van vorige week vielen mee. In het begin voelde ik mijn scheenbeen wat meer dan anders, maar ik kon toch aardig doorkachelen.

Aan het einde van de training raakte ik in gesprek met "Bob Marley". Het bleek een Zweed te zijn. Dat verklaarde de kluunschaatsen. Dat was immers een Zweedse uitvinding.

Wierd spreekt een mondje Noors en voerde in deze aan het Zweeds verwante taal een gesprek met deze scheikundestudent.

Gelukkig leidde dit niet tot een Babylonische spraakverwarring, want de Zweden zijn een sportief volk.