Een rode dinsdag

Rond 9 uur kwam ik aangefietst bij IJshal De Vliet. Bij aankomst bij de achteringang viel mijn mond open van verbazing. De nieuwe dweilmachines waren er.

Dit keer niet de spreekwoordelijke Zamboni, maar een ijsdweilmachine van WM Mulser. Iedere liefhebber van pomuziek veert meteen op bij het horen van de naam van het model: "Mammoth"!

De rode kleur van de ijsdweilmachine vormde de rode draad, die deze dinsdag telkens weer de kop op stak. Na op de 250-meterbaan een paar stukjes van de blauwe lijnen opnieuw geschilderd te hebben, zou ik de rode startstreep annex finishlijn gaan verven.

Daarna konden we de tape verwijderen.


Voordat ik met rode verf aan de slag kon, moest ik eerst naar de Sikkenswinkel aan de Moerbeistraat fietsen. Met een 5-literblik rode verf in de fietstas reed ik terug naar IJshal De Vliet.

Zorgvuldig schilderde ik met de kleine roller het uitgespaarde deel tussen het nauwkeurig afgeplakte gele tape rood.


Het was langzamerhand lunchtijd, dus ik at mijn boterhammen op. Daarna ruimde ik alle losse losse spullen op de bovenverdieping op, waarna we met zijn vieren alle lege verfblikken in de container gooiden.


Daarbij passeerden we telkenmale de machinekamer.

Voordat ik naar huis fietste, schilderde ik de rode lijn nog eenmaal rood.

Morgen nog een derde laag rode verf en dan is de 250-meterbaan klaar.