Het is inmiddels een jaarlijkse traditie: in de zomermaanden fiets ik eenmaal naar Jan van der Hoorn in Ter Aar om de rondingen in mijn schaatsen na te laten kijken. Meestal betekent dat, dat er nieuwe rondingen in gezet moeten worden.
Door de natuurijsperiode in december zat dat er dik in. De vele uren op het ijs in de Leidse IJshal aan de Vondellaan deden de rest, zodat vier paar ijzers onder handen genomen werden. De twee slijpstenen werden eveneens "open" gemaakt.
Terwijl ik wachtte tot de klus geklaard was, bekeek ik het kleine schaatsmuseum in de schaatsenwinkel.
Deze spreuk is zeer spits en blijft leuk!
Er stonden in de vitrine reclames van niet meer bestaande schaatsfabrikanten.
Ik raakte in gesprek met marathonschaatser voormalig Rick van der Hoorn, die vroeg, hoe het met de klussen in IJshal De Vliet stond. Ik kon hem vertellen, dat het schilderwerk op een oor na gevild was.
Rick wees me op de bekers, die hij gewonnen had in de Ton Menken IJsbanencompetitie van Leiden, Rotterdam, Dordrecht en Enschede.
Bij het betalen voor de verrichte diensten, waardoor ik weer een seizoen lang onbezorgd kan schaatsen, zag ik "Op eigen houtje" van Jessica Merkens liggen.
Ja, en zo'n boek kun je natuurlijk niet laten liggen....
Rond het middaguur fietste ik naar huis toe via een andere weg als ik vanmorgen was gekomen. Op de heenweg reed ik via Zoeterwoude Rijndijk naar de Ruigekade om zo in Hoogmade aan te komen. Op de brug over de Does stond dit standbeeld van Gerard Brouwer, inmiddels voorzien van oranje schaatsmutsen.
Langs de Wijde Aa, door Woubrugge, langs de Braassemermeer en langs de Langeraarse Plassen en door Papenveer was ik naar Jan van der Hoorn gefietst.
Af en toe spetterde het op deze dag met matige wind.
Tijdens de lunchpauze halverwege de Langeraarse Plassen begon het een beetje te regenen. Halverwege de lunch brak ik deze af om via Bilderdam en Leimuiden naar Rijnsaterswoude. Op weg naar het pontje naar Oude Wetering zag ik een drietal lepelaars in het weiland.
Ik reed nu aan de westzijde van de Wijde Aa, waar ik op een bankje aan het water mijn lunchpauze in het zonnetje afmaakte.
Via Rijpwetering en Oud Ade trapte ik naar de Boterhuispolder, die ik op het slingerende fietspad doorkruiste.
Langs de Zijl fietste ik naar de Sleutelstad terug. Thuis had ik een zomerse Molentocht van 70 kilometer gereden. Ik kijk uit naar de volgende winterse Molentocht.
dinsdag 15 augustus 2023
Een ronde voor de rondingen of een zomerse Molentocht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten