dinsdag 8 oktober 2024

Nuevos caminos

Met een tussenstop om half 6 sliep ik van middernacht tot 20 over 8. Ik was dan ook redelijk uitgerust, toen ik uit bed stapte. Ik dekte de tafel en om half 10 ontbeten we. Na het ontbijt praatten we nog even en daar het mooi weer was, zouden Ada en ik naar Nava wandelen. We liepen de route via Paraes en Orizon.

Voorbij Orizon probeerden we bij Castañera een ander weggetje uit. Tot onze verbazing liep de weg niet dood, maar we kwamen via een kortere weg in Nava uit. We liepen naar de kledingwinkel, waar we een nieuwe rits kochten voor het oranje hardloopjasje. Daarna deden we nog een paar inkopen bij Yebio.
Aansluitend wandelden we naar het centrale plaza, waar we bij onze dochter en haar vriend langsgingen. Ada dronk een kopje koffie, ik stelde me tevreden met een paar koekjes.

Via een nog kortere weg liepen we naar Castañera en vandaar via dezelfde route als vanmorgen naar huis. Het was lekker warm weer.

We aten een lunch met opgewarmde resten van de dagen ervoor. Courgettesoep, macaronischotel, een kleine bonenschotel en een rijstpudding als toetje. De loodgieter was inmiddels klaar, dus de vaatwasser kon aangezet worden.
Daar het nog steeds droog was, maar je het in de verte zag betrekken, ging ik een stukje hardlopen. Het plan was een kort rondje om via de oude Romeinse weg te doen, maar halverwege zag ik na de citroenbomen een pad, dat er als een droge beekbedding uitzag.


Ik wandelde het steile pad op. Rennen over losse stenen leek me geen goed plan. Het pad liep niet dood bij de weilanden, maar bracht me bij de witte boerderij bij Viobes. Ik rende naar Viobes toe en daalde af naar de kapel van Paraes.

Hier begon het te spetteren.

In een lichte miezer liep ik naar huis, waar ik me kon douchen na ruim 8 kilometer lopen in de heuvels. 
Op "Porta Vitae" hadden we voor Duits het boek "Neue Bahnen".

In het wonderschone Asturias was het de dag van nuevos caminos.

's Avonds aten we met zijn vieren een niet al te zware maaltijd met aardappels en gemengde groente. Na het eten las ik "Blijf hun namen noemen" van Simon Stranger uit. Een prachtig boek!


Geen opmerkingen: