Villamartin

Rond een uur of half 8 werd ik wakker. Het was mistig, maar de zon deed zijn best om door te komen. Een halve maan kennen we, maar een halve zon is wel wat anders.

Ik trok mijn sportkleding aan, dekte de tafel en ging in het ochtendgloren hardlopen naar het hoger gelegen Villamartin, waar ik in de stijgingsregen liep.

Van deze regen werd je niet echt nat, alleen het uitzicht was wat minder helder.


Na me gedoucht te hebben, ontbeten we met zijn vieren. Ada en ik brachten het glas en het plastic naar de daarvoor bestemde bakken toe.
We aten met zijn zessen tortilla's met groentemix en een stukje varkensvlees met een stukje taart als toetje. Na het eten namen we afscheid van onze dochter en haar vriend, die vanavond vanuit Aviles naar Schiphol zouden vliegen.

Zelf ging ik daarna naar Nava. Dit keer op de mountainbike. Ik fietste via Paraes en Orizon naar Yebio toe, waar ik brood en fruit kocht. Dit ging in de rugzak, die ik de steile klim naar Castañera op moest zeulen op deze wederom mooie septemberdag.

Thuisgekomen dronk ik thee in de serre en begon in "Musch" van Jean-Marc van Tol, bekend van Fokke en Sukke.


Siebe en Ada waren bezig met het plukken van vijgen. Daarna gingen mijn vrouw en ik een stukje wandelen tussen de weilanden.



We aten courgettesoep en wat gemengde groenten, waarna we aan de eettafel nog wat doorpraatten.