De eerste streken van 2023

Het schaatsseizoen 2022-2023 is nu halverwege.

Vanmorgen fietste ik naar de Vondellaan om in de Leidse IJshal weer schaatsles te geven aan kinderen.

Bij binnenkomst leek het wel een Nieuwjaarsreceptie.

Na veel bekenden de beste wensen voor 2023 toegewenst te hebben, zette ik de helmen voor de kinderen klaar en trok mijn schaatsen aan voor de eerste streken van 2023. Op de gladde ijsvloer lukte dat prima.
Na een minuut of 5 inrijden verzamelden we op de binnenbaan, waarna de kinderen min of meer op niveau werden ingedeeld. Van de ruim 70 kinderen kreeg ik er 15 toebedeeld op de vrij kleine ruimte.
Daar er vrij veel nieuwe kinderen waren, greep ik in het begin terug op de basisoefeningen van vorige week dinsdag.

We hadden al een vrij smalle strook tot onze beschikking, maar deze werd nog wat meer ingeperkt door de kunstschaatsers, die oefeningen rond de cirkels in het ijs wilden doen.
Daar dit langer duurde dan verwacht, vertrok ik met de groep naar de vrij rustige buitenbaan, waar we bij de startstreep de start en de Steigerung oefenden. 
Aan het slot oefenden we de bocht nog een aantal keer met de nadruk op het boven het linkerbeen komen.

Met de oefeningen gingen we nog even door toen de les op de binnenbaan was afgelopen.

Na de thee fietste ik naar huis om mijn schaatsen daar neer te zetten, waarna ik doorfietste naar de trainingsmaat, die met de ambulance was afgevoerd. Gelukkig is hij aan de beterende hand. 
Hij was aan het wandelen, toen ik  aankwam. Samen liepen we nog 2 rondjes in de buurt van zijn huis, terwijl we bijkletsten. De revalidatie is gelukkig goed op gang gekomen.
En dat brengt me meteen bij de terugblik op 2022. Voor de "Krasse knarren" was het een heftig jaar. Want daarnaast was er een tweetal sterfgevallen. Oprichter Ton Kamerling stierf in maart, terwijl onze gezellige druktemaker Aad van Tol ons onverwachts ontviel in april.

Daarnaast waren er nog wat ziektegevallen en blessures, waardoor de opkomst in 2022 lager was dan in 2021. Bij de IJVL was het trainerscorps op vrijdagmiddag afgelopen jaar flink aan de beurt met blessures en ziektegevallen. Met veel kunst en vliegwerk kregen we het rooster gelukkig rond.
Maar we waren allang blij, dat we überhaupt konden schaatsen in de Leidse IJshal, want de afgelopen 2 jaar was de baan in de Kerstvakantie gesloten vanwege corona. Zodoende weken we regelmatig uit naar De Uithof.
Nu we het toch over corona hebben: in september kreeg ik voor de tweede keer een covid-besmetting.  De timing was perfect. Voor het schaatsseizoen begon was ik hersteld!

Maar het was niet allemaal kommer en kwel vorig jaar. De gezondheid was verder goed en de bloeddruk is onder controle.
En op sportief gebied telde 2022 een aantal hoogtepunten. De eerste was de Bert Grotenhuis Bokaal op de Haarlemse IJsbaan. Na 2 jaar afwezigheid konden we in maart deze Alternatieve Elfstedentocht weer eens schaatsen. Het lukte me om 506 rondjes alleen maar op kop te rijden.

In mei kon ik de klassieke afstand van 42.195 meter weer afleggen bij de Leiden Marathon.  Door het warme weer was het weliswaar in de langzaamste tijd, die ik ooit gelopen had, maar dat mocht de pret niet drukken.

Vlak daarna vertrokken mijn vrouw en ik naar Asturias voor een familiebezoek. Daarbij hebben we veel gewandeld. Onder andere rond de plek, waar in augustus één van de zwaarste etappes uit de Vuelta a España finishte: Les Praeres.

Een Ronde van Spanje, die in Utrecht startte.

Zelf hadden we in juli een korte, maar mooie fietsvakantie in de omgeving van Wageningen en Groesbeek. 

Intussen werd er gestadig doorgebouwd aan IJshal "De Vliet", die in mei of juni 2023 opgeleverd gaat worden.

Nu was 2022 een veel te warm jaar. 

Desondanks konden we tussen Sinterklaas en Kerstmis nog schaatsen op natuurijs op de Warmondse IJsbaan.

Met als verrassing nog een tweetal dagen op de Schenksloot.

Ik ben benieuwd wat voor moois ons wacht na de eerste streken van 2023.

Een nieuwe wereld vol verwachtingen en verrassingen.