De dag erop was voor mij de langste (werk)dag. 's Ochtends had ik een vergadering over marketing, 's middags stond ik gewoon in de uitlening en om 6 uur kon ik naar huis om te eten.
Om half 7 kon ik aanschuiven, waarna ik mijn fiets oplaadde, zoals voor een fietsvakantie en trapte in mijn regenpak naar de bibliotheek van Katwijk aan den Rijn. Ik mocht de jaarlijkse tentoonstelling van "Pictura" openen. Het zou dus een lange werkdag worden, maar u hoort mij niet klagen.
Mijn vader en mijn broer Leo, die hadden in de tijd van de graanoogst pas lange dagen, zeker als het dreigde de komende dagen te gaan regenen. Om 5 uur verlieten ze het huis om balen stro van het land te halen. In die tijd moesten de balen handmatig omhoog gestoken worden. Daarna werd dit stro naar veeboeren gebracht, waar het in stallen of hooibargen opgestapeld werd: eveneens werden de zware balen omhoog gestoken. En zo ging dat door tot ze om een uur of 11 thuis waren voor een korte nachtrust na zware arbeid. Zij hoefden na een werkdag niet meer naar een sportschool toe om aan hun conditie te werken.
In de bibliotheek hield ik na sluitingstijd een korte toespraak over het thema "Vakantie". Heden ten dage wordt dat geassocieerd met reizen, maar van oorsprong komt het uit het Engels. "Vacancy" betekent gewoon afwezigheid.
In de tijd van de industriële revolutie was er een werkweek van 6 dagen met lange dagen. De mensen hadden buiten de zondag als rustdag per jaar maar een paar dagen vrij. Deze werden in ieder geval niet besteed aan lange reizen.
Ik vroeg even tijd voor een korte afwezigheid van een paar minuten, alvorens de openingshandeling te verrichten. Ik pakte mijn zwaar beladen fiets en reed er tussen de boekenkasten door naar de voorleeshoek.
En eerlijk is eerlijk, de leden van "Pictura" stonden versteld van deze openingshandeling.
De gezellige avond duurde tot 10 uur. De Palm en de nieuwe haring smaakten prima!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten