Motsneeuw en voetbalslidings

Vanmorgen zat ik aan het ontbijt in schaatskleding naar het weerbericht te luisteren. De dienstdoende weerman gaf aan, dat er een kleine kans was op motsneeuw. Eerlijk gezegd had ik er nog nooit van gehoord, maar ruim een half uur later zat ik er op weg naar de Leidse IJshal toch wel degelijk in.

Ondanks dat het aan de grond nipt tot vorst kwam, was de bovenlucht kennelijk koud genoeg om de neerslag in de vorm van motsneeuw naar beneden te laten dwarrelen.

Op de schaatslessen voor kinderen waren zo'n 75 kinderen afgekomen. Zelf had ik in mijn eentje een groep van 10 kinderen, waarbij ik op mijn manier vrij serieus les gaf met uitleg, waarom ik bepaalde oefeningen deed. Van de clownsstap om de druk achterop te krijgen tot het rijden op een racefiets.

Bij de valoefeningen begon ik met het op de billen vallen en daarna op de zij met de benen vooruit doorglijden. Eén van de kinderen zei: "Oh, maar dat is de voetbalsliding!"

Weer wat geleerd.

Ook met ruim 30 jaar ervaring als schaatstrainer was ik hier niet zelf op gekomen. Hoe had is zo dom kunnen zijn! Maar voortaan heb ik een simpele manier om uit te leggen, hoe je veilig kunt vallen. Er bleken meer kinderen op voetbal te zitten, dus deze oefening verliep verder goed.

Bij de koffie en thee, hadden Henk Distelvelt en Aad Kleijwegt het erover, hoe je met een beetje wiskunde snel kunt berekenen, hoe je vormen makkelijk in gelijke delen kunt verdelen. Een bepaalde getallenreeks kwam ook terug in "De kopgroep" van Mart Smeets en speelde daarin een cruciale rol.

Daarna fietste ik naar huis, waar ik met de 690 fietskilometers van februari op de kilometerteller mijn hardloopschoenen aantrok en een kilometer of 6 ging lopen in de vrij frisse temperatuur.

Maar ja, wat wil je ook met een noordoostenwind eind februari.

Wat dat aangaat zou je met deze wind in deze tijd van het jaar lagere temperaturen verwachten.

Maar ja, de klimaatopwarming dendert maar voort....

Maandagmorgentraining

Na een koude winternacht, waarbij in delen van Nederland het noorderlicht was te zien, begonnen om 9 uur de schaatslessen voor kinderen in de Krokusvakantie.

Ik fietste om kwart over 8 naar de Leidse IJshal. Hierbij zag ik op een paar ondiepe sloten een vliesdun ijslaagje liggen ten gevolge van de nachtvorst.

Op klomphoogte vroor het zelfs matig.

Het was drukker dan ik had verwacht: er waren 90 kinderen op de schaatsinstuif af gekomen. Op een vrij groot stuk op de binnenbaan mocht ik een groep van 20 kinderen schaatsles geven. Gelukkig kreeg ik hulp van één van de schaatsers uit mijn beginnersgroep, die hand en spandiensten kon verlenen. Het thema van vandaag was maandagmorgentraining.

We begonnen met slaapwandelen, waarbij we de trap af gingen en uit de koelkast snoepgoed haalden. We klommen de trap weer op en gingen weer in bed liggen. Deze valoefening herhaalden we een paar keer.
Aansluitend gingen we naar het toilet, waarbij we de billen afveegden, de handen wasten en afdroogden, waarna we ons uitkleedden en onder de douche gingen staan, waarbij we ons helemaal inzeepten en na ons afgespoeld te hebben onszelf afdroogden. Vervolgens kleedden we ons aan, waarna we gingen ontbijten en vervolgens de tafel afruimden en kruimels van de vloer veegden.

Na deze serie balansoefeningen volgde in het tweede deel van de les een hele serie oefeningen met kleine pilonnen. Het uur vloog voorbij.

Na de thee fietste in onder een halfbewolkte hemel naar IJshal "De Vliet", waar ik voor het eerst in een maand weer foto's kon maken vanaf het voetbalveld van Leidsche Boys.
    
De bouw van IJshal "De Vliet" ligt goed op schema en als dat zo blijft, wordt dit mooie sportcomplex in juni opgeleverd.
Daar het lekker fietsweer was, reed ik via Voorschoten, waar ik nog wat boodschappen moest doen, naar huis toe. Onderweg kwam ik Jaap Kroes tegen, die met zijn vrouw aan het wandelen was. Uiteraard praatte ik even bij met deze "Krasse knar". 
Om half 1 was ik weer thuis na deze maandagmorgentraining.

Petit Equipe Liturgique

 Het vroor gisterenmorgen licht en op klomphoogte iets meer.

's Middags fietste ik via de Leidse binnenstad naar Hillegom, waar ik om half 4 met Joep Kapiteyn met Nel en Bas Warnink mee zou rijden. Ik had tegenwind en het was aardig doortrappen in niet al te hoge temperaturen.

Onderweg zong ik op de fiets diverse liederen, die direct of indirect te maken hadden met deze uitnodiging.

De stemming zat er toch al in, daar ik vlak voor het vertrek deze foto's uit de oude doos ontvangen had van mijn collega Nelina Pluimgraaff.


We waren door Jacinta Schepers uitgenodigd om bij haar te komen eten en om herinneringen op te halen van de Equipe Liturgique. Deze spontane uitnodiging was een gevolg van een ontmoeting na het concert van het Nerudakoor met teksten van de Ierse dichter William Butler Yeats, die dirigent Cees Thissen op muziek had gezet.


Helaas konden we toen niet uitgebreid met elkaar praten, maar dat werd gisteren goedgemaakt. En zo kwamen we om 4 uur bij Jacinta aangewandeld. We werden allerhartelijkst ontvangen. De sfeer was meteen dezelfde als in 1975, toen we een week in Boissy-sous-St.Yon verbleven.

We hadden allemaal wat meegenomen voor de gastvrouw. Joep had een schilderij gemaakt voor Jacinta.

Bas en Nel hadden Franse kazen meegenomen en ik wat speciaalbieren en een beloofd boek, dat uiteraard netjes gesigneerd moest worden voor de voormalige schrijfjuffrouw.

Mijn handschrift kon de toets der kritiek doorstaan. Zodoende kon ik met een gerust hart beginnen aan de gezellige maaltijd in 5 gangen. De "moeder" van de Equipe Liturgique vertelde over het begin van Pedagogische Academie "De la Salle",  waarbij ze tot de eerste lichting studenten van wat toen nog kweekschool was, in villa "Hertenduin" aan de Herenweg in Heemstede was begonnen.

Het jaar erop verschenen de eerste noodlokalen in het bos.

Alleen het eerste jaar, toen een achttal zangers en zangeressen naar Frankrijk vertrok om pastoor Gerritsen bij te staan, had ze gemist. Daarna ging ze ieder jaar met de Equipe Liturgique met de Paasdagen mee tot deze traditie in 1978 werd gestopt na het overlijden van pastoor Gerritsen. Ze kon dan ook smeuïge verhalen vertellen over die periode.

Wij konden dat over folkgroep  "Schelvispekel", dat was ontstaan tijdens de bonte avond in Boissy-sous-St.Yon.



Onze veel te vroeg overleden vriend Tim de Beer kwam dan ook diverse keren terug in onze verhalen.
Tussen de gerechten door konden we in de mappen van de Equipe bladeren. Daarbij stuitten we op foto's van Tim.

We hadden het over onze reis naar Ierland in 1977, waarmee Yeats ook weer terugkwam.


De Equipe Liturgique, die onder de bezielende leiding van tekenleraar Hans Schepers stond, paste prima in de culturele vorming, die we tijdens ons verblijf op de "De la Salle" hebben genoten en waar we de rest van ons leven profijt van hebben gehad.

Bij het afscheid van dit gezellige samenzijn, waarbij de lachspieren goed werden getraind, na bijna een halve eeuw zong ik het eerste couplet van  "Zeven hondjes", waarna we vierstemmig het schoollied "Honneur a Toi" zongen.

Hopelijk is deze Petit Equipe Liturgique de opmaat naar een nieuwe traditie.

Dubbele dubbelslag op zaterdag

Mijn agenda stond gisteren propvol. 's Ochtends fietste ik zoals gebruikelijk naar "De Helianth", waar ik de boodschappen voor mijn schoonouders en onszelf ophaalde. Tijdens de bezorgingsrit kwam ik langs de bouwplaats van "IJshal De Vliet".

Dat levert geen mooie foto's op, maar gelukkig waren er op de site van de Leidse IJshal een aantal foto's van de binnenkant van de nieuwe ijsbaan geplaatst.

Goed te zien is, dat hier 64 kilometer aan koelingsbuizen komt te liggen. Dat klopt, want qua vloeroppervlakte wordt IJshal "De Vliet" tweemaal zo groot als de Ton Menken IJsbaan, waar 32 kilometer aan koelingsbuizen ligt.

We mogen de gemeente Leiden dankbaar zijn, dat we zo'n mooie 250-meterbaan krijgen.
Na thuis wat klusjes gedaan te hebben fietste ik na de lunch naar de Vondellaan om daar eerst een groep van 6 jonge kinderen schaatsles te geven om aansluitend in mijn eentje een groep van 16 mannen van een vrijgezellenfeest te begeleiden bij een uur Bavarian curling spelen.

Na alles opgeruimd te hebben, fietste ik naar huis, waar ik met mijn vrouw samen at om daarna weer naar de Leidse IJshal te fietsen. Het was de laatste training van de G-schaatsers van zowel Katwijk als de IJVL in de Leidse IJshal, waren 2 uur samengevoegd. Het eerste uur was schaatsen. Met een man of 100 op de buitenbaan was het erg druk en gezellig. Schaatsen en gezelligheid gaan hand in hand.
Ik schaatste een tijd met Hans van der Plas op en sprak met diverse IJVL-ers. Aan het eind van de rit werden diverse groepsfoto's gemaakt.

Ook wij ontkwamen daar niet aan.

Daarna begon het Eisstockschiessen. Na een ietwat chaotische start werd er op 2 banen onder leiding van Bert Hoogeveen en mij een wedstrijd gespeeld. Naarmate de tijd vorderde, begon men secuurder te schuiven en werd het Bavarian curling ook spannender.

Daarna hadden we in de kantine een gezellige avond met veel oude bekenden. Het was reuze gezellig en de Skuumkoppe smaakte prima na de dubbele dubbelslag op zaterdag!