"Ik heb elke dag goede voornemens!"

Vanmorgen vroeg ik mijn vrouw bij het ontwaken, of zij nog goede voornemens had voor 2021. Haar antwoord verblufte mij: "Ik heb elke dag goede voornemens!"

Zo had ik er nog nooit tegenaan gekeken. Het is veel praktischer dan één keer per jaar iets voor te nemen.

De slagingskans is veel groter en je kunt er meteen mee aan de slag!

Na zo'n helder inzicht ontvangen te hebben, zat er niets anders op dan terstond de echtelijke sponde te verlaten en aan de slag te gaan. 
Na het ontbijt fietsten we samen naar het centrum van Leiden om afzonderlijk boodschappen te doen. Op een houten brug in de Stevenshof glibberden we een beetje weg met onze fietsen. Vreemd, want net voordat we van huis gingen, had ik op Weerplaza gekeken. Het had op meetpunt Voorschoten net niet gevroren. Het was aan de grond op 0,1 graad blijven steken.
Het was wel helder weer en het voelde winters aan. Thuisgekomen met de boodschappen bleek, dat het NA zonsopgang was gaan vriezen!

Dit deed mij denken aan de Elfstedentocht van 2012, toen het kouder werd, terwijl de zon opkwam. Toen ging de temperatuur van -8 naar -12 graden Celsius. Dat waren nog eens tijden!

Thuisgekomen ruimden we de boodschappen weg, dronken koffie en thee en fietsten naar het huis van mijn schoonouders, waar Ada een wandeling met haar vader maakte in de winterzon.
Thuis gekomen zat het fietsen voor 2020 erop. In totaal heb ik dit jaar 10.836 kilometer weggetrapt. Dit is meer dan ik ooit in andere jaren heb gereden.
Voor de rest was het een jaar zonder sportieve hoogtepunten. Het schaatsen in de Leidse IJshal ging technisch lekker. Vooral in het najaar, toen ik als kersverse pensionado minstens 4 keer in de week op het ijs stond.

Het hoogtepunt op schaatsgebied was de Lastige Lijven Toertocht in Haarlem, waar ik met 250 rondjes  100 kilometer gereden heb.

Vlak daarna was het schaatsseizoen abrupt afgebroken door het Coronavirus.

Dat betekende, dat er een tijd van veel fietsen en hardlopen aanbrak met 2 onlinelopen van de Leidse marathon. In mei was dat een 10 kilometer.

In november volgde de halve marathon.

De enige echte loop, waaraan ik heb meegedaan, was een door Walter Boon georganiseerde loop om het Stevenspark. Deze kilometer liep je, uiteraard, solo! Een fraaie rode lantaarn was mijn deel.

Als je het positief bekijkt, kun je ook zeggen, dat ik Top 10 gelopen heb....
Verder heb ik diverse wandelingen met Ada gemaakt in eigen omgeving. De Leidse regio is erg mooi!

De fietsvakantie bleven we in eigen land. Een bijzonder mooie tocht, waarbij we het voormalige Waddeneiland Wieringen ontdekten.


Wat dat aangaat hadden we geen klagen. Wat we echter vooral misten, was muziek in het algemeen en zingen in het bijzonder.

Het was een bijzonder jaar. Rest me nog om met onze Kerstkaart afscheid te nemen van 2020.

2020 bijna uitgeplozen

2021 aangenaam verpozen?

Laatste droogtraining van 2020

Vlak voordat ik naar de Leidse IJshal zou gaan fietsen, stond Bauke Dooper voor de deur. Hij kwam een viertal vrijkaartjes voor De Uithof brengen. Er zat een beschrijving bij, hoe ik daarmee tijd kon reserveren om op deze 400-meterbaan in Den Haag te gaan schaatsen.

Gelukkig was het droog, toen ik om kwart voor 3 naar de Vondellaan fietste. Vanmorgen was ik al nat geregend, toen ik boodschappen ging doen in Voorschoten. In het westen van ons land is december trouwens een kletsnatte maand.

In totaal kwamen er 7 kinderen af op de tweede en tevens laatste droogtraining van 2020, die we in deze lockdown aan kinderen van de IJVL geven, nu zij niet kunnen schaatsen.
Daar ongeveer de helft van de kinderen vorige week woensdag ook aanwezig was, gaven we grotendeels andere oefeningen. Ondanks dat veel basisoefeningen op een of andere manier terugkomen, probeer je wel zoveel mogelijk variatie aan te brengen.

Bij de betonnen palen deden we niet alleen de slalom, maar ook een draai- en keerloop: eerst loop je om de eerste paal, dan loop je terug naar het startpunt en dan naar de tweede en weer terug. Telkens loop je zo'n meter of 5 verder tot je alle 8 betonnen pilonnen hebt gehad. Het klinkt eenvoudig, maar is best intensief. Deze blokken leenden zich ook voor bokjespringen en voor stopsprongen.

Walter Boon en ik verdeelden de oefenstof keurig onder elkaar. Om beurten gaven we een paar oefeningen op op het lege parkeerterrein voor de Leidse IJshal.

Het grote voordeel van twee trainers op zo'n kleine groep is, dat je de kinderen individueel technische aanwijzingen kunt geven.

Om 4 uur zat de droogtraining er weer op en gingen de kinderen na een tweetal estafettes over 100 meter met planken als slotoefening moe maar voldaan huiswaarts. Volgende week zijn we weer van de partij.

Daar de Kerstvakantie dan is afgelopen, verwachten we dan meer kinderen.
Op de terugweg spraken Walter en ik af om volgende week een keer samen op De Uithof te gaan schaatsen. Ik zou de kaarten gaan boeken. Zo kunnen we eindelijk weer een keer schaatsen.

"Kijk naar elkaar om!"

Premier Mark Rutte riep ons het afgelopen jaar meermaals op: "Kijk naar elkaar om!"
Afgelopen dagen kwam de gemeente Wijdemeren volop in het nieuws. Een vrouw in de bijstand moest € 7000,- terugbetalen, omdat haar moeder boodschappen voor haar kocht. Zij bleek niet het enige geval. Vanmorgen stond in Trouw een artikel van een moeder uit Heerenveen, die hetzelfde was overkomen. Zij besloot met de vraag: "Welke ouders zouden het anders doen?"

Als je dit leest, dan denk je: "Waar is het mis gegaan in Nederland?" Als je een kind, dat in de bijstand zit, te hulp schiet, dan moet dat toch de normaalste zaak van de wereld zijn? Je zou je ogen toch uit je kop schamen, als je dat niet zou doen.
Tegelijkertijd zie je, hoe anders het aan de bovenkant van de samenleving gaat. Daar mogen ouders een bedrag van ruim € 100.000,- aan hun kinderen schenken voor de aankoop van een huis. Die ton kunnen die ouders dan in mindering brengen bij de aangifte van de belastingen, waardoor zij minder belasting hoeven te betalen!

Volgens de wet is iedereen in Nederland gelijk. Maar het is wel de gelijkheid, die George Orwell in zijn "Boerderij der dieren" zo mooi omschreef: "Alle dieren zijn gelijk, maar sommige zijn meer gelijk dan andere."
Als er nog Tweede Kamerleden zijn, die voor 2021 nog een goed voornemen zoeken.....

Ton Biessels

Op de site van de IJVL las ik, dat Ton Biessels op 69-jarige leeftijd na een kort ziekbed is overleden.

Hij was een enthousiaste schaatser en is aan het begin van de eeuw 6 jaar bestuurslid geweest van IJssport Vereniging Leiden en terecht lid van verdienste geworden. In de Leidse IJshal heb ik regelmatig rondjes met hem gereden. Veel te jong was hij aan de eindstreep.

Ton, rust in vrede.

Herordenen

Als bibliothecaris was het een vaste routine: het herordenen van boeken en cd's.

Thuis was het eens redelijk geordend, maar af en toe koop je of krijg je van deze of gene boeken of cd's. Op korte termijn ga je dan beginnen met stapelen.

Mijn vrouw kwam met het plan om voor Oud en Nieuw alles te gaan herordenen.

Ik stond voor een dilemma, doch dit boek wees me de juiste weg.

Ik zette me aan het werk en begon met de cd's. Dat was de eenvoudigste klus. Om de benen te strekken deed ik daarna wat boodschappen in  het centrum van Leiden om via de Oostvlietweg door Voorschoten naar huis te fietsen. Na de lunch begon ik aan de boeken.

Het was een heel gepuzzel om de boeken allemaal kwijt te kunnen.

Maar het gaf een voldaan gevoel, toen de klus erop zat.

Daarna had ik tijd om een boek open te slaan.

Koolzaadloop

Na de storm van gisteren voelde het in het zachte windje aan als windstil.


Het was na de vorst aan de grond bij KNMI-meetpunt Voorschoten een frisse ochtend. 

Ik liep om half 11 naar de Maaldrift, niet ver van de dit meetpunt af, en zag daar tot mijn stomme verbazing koolzaadplanten in bloei staan. Eind december! Hoe gek wil je het hebben?


Op zich is het verklaarbaar, als je deze temperatuuranamolie ziet.

Maar ja, 2020 was dan ook samen met 2014 het warmste jaar ooit gemeten. Dat hoeft echter nog niet te zeggen, dat we geen natuurijs meer kunnen krijgen deze winter.
De zogenaamde pluimen laten een licht dalende lijn zien tot rond het vriespunt.


En dan verschijnen er ook nog eens weerkaarten met mooie blokkades op de Atlantische Oceaan.



Het probleem is echter, dat er geen kou voorhanden is in Europa. Maar wie weet komt dat ook nog goed. Eind december en begin januari is een stralingswintertje voldoende om op de Vogelplas te komen.

Met dit soort licht hoopvolle bespiegelingen in mijn hoofd liep ik het vaste rondje van 7 kilometer, waarna ik thuis het zweet van mijn lijf spoelde.

Ik pakte de fiets en reed terug naar de Maaldrift. Bij het lopen had ik mijn mobieltje niet bij me, maar ik wilde het bloeiende koolzaad nog wel op de foto zetten.

Daarbij zag ik ook een bijzondere vorm van verjonging. Een jonge wilg groeide in een oude vermolmde knotwilg.

Vanaf de Maaldrift fietste ik door naar de volkstuin om het groente- en fruitafval van de Kerstdagen in het compostvat te doen. Daarna trapte ik verder naar het huis van mijn schoonouders, waar mijn vrouw al was. Samen met Ada en haar vader maakte in een wandeling in de omgeving. Het zonnetje was even doorgekomen en ondanks de vrij lage temperaturen was het lekker wandelweer.
Samen met mijn vrouw fietste ik naar huis, waar we samen lunchten.
's Middags keek ik naar het kwalificatietoernooi in "Thialf". Vooral het baanrecord van Patrick Roest in de rit met Jorrit Bergsma op de 10 kilometer was van uitzonderlijk hoog niveau. Het kwam in de buurt van het wereldrecord.

Maar zoals dit gehele Kerstweekeinde waren de verrichtingen van Tijmen Snel de rode draad. Op de 1000 meter reed hij voor de derde dag op rij een persoonlijk record.  Met 1.08.48 werd hij wederom zevende. Maar het gat met de gevestigde orde wordt steeds kleiner. Als je weet, dat sprinters rond hun dertigste op hun top zijn, dan zie ik als zijn eerste trainer in de Leidse IJshal zijn toekomst hoopvol in.

Deze IJVL-er schaatst heel stabiel in de subtop mee. De komende jaren zie ik hem in de voetsporen van onze clubgenoot Kjeld Nuis treden, die ook stap voor stap de top wist te bereiken. De Friezen hebben hier een mooi gezegde voor: "Je kunt niet in één keer van de kelder naar de zolder springen."
En zo is het maar net!