De Schaatspiet

De Spanjaarden stonden eens voor de Leidse muren
om naar een plek om naar binnen te komen te turen.
Het was hen toen niet gegund om de Sleutelstad te betreden.
Welk enorm verschil is dat dan met onze tijd, met het heden.

Tegenwoordig worden er Spanjaarden met veel egards ontvangen.
Menig kind zingt uit volle borst dan schone liederen van verlangen.
Deze gaan dan van "Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht,
want we zitten heel diep en op de schaatsen staan we steeds recht!"

Derhalve stuurde de Goedheiligman zijn Piet naar de ijsbaan,
die reeds een kleine vijf decennia is gelegen aan de Vondellaan.
Daar trok deze Piet zijn schaatsen aan en betrad het ijs weldra
en een grote groep van kinderen kwam hem toen snel achterna.

Zo reed deze Spaanse schaatser rondje naar rondje over de baan
terwijl je de kinderen in zijn kielzog steeds meer vooruit zag gaan.

De schaatsles had een speels karakter met de Schaatspiet,
die het liefst alleen maar blije kinderen om zich heen ziet.

Als het leuk is, dan is de tijd zo voorbij gevlogen
en dat kwam de bisschop ter ore en onder ogen.
Hij riep de Schaatspiet toen snel bij zich op het dak
en daar voelde hij zich niet helemaal op zijn gemak.

Toen zag je deze Piet door de schoorsteen gaan
van de aan de Vondellaan gelegen kunstijsbaan.
Daar heeft hij toen met angst en beven
heel snel een tweede schaatsles gegeven.

Hopelijk was dit wel naar de zin van Sinterklaas,
want uiteindelijk is hij nog immer Piet zijn baas.
Is het niet goed, dan is het echter niet te vermijden,
dan zal de Schaatspiet de hele nacht rondjes rijden!

Bibliotheek aan huis

Gisteren wist Qatar ternauwernood te ontsnappen aan een boycot uit Nederland.

We konden gerust gaan slapen in een toch wel koude nacht.

Woensdagmorgen maak ik meestal een vast ritje naar de Boerenmarkt en "De Helianth". Op de terugweg pak ik vaak een slingertje langs de bouwplaats van IJshal "De Vliet" mee.

Doordat het herfst is, is de achterzijde van dit sportcomplex goed te zien.

Een bijzondere herfst trouwens. September was nat en te koud, oktober zonnig en warm en november was kletsnat.


Maar wellicht tapt december uit een ander vaatje.

Thuis gekomen ruimde ik de boodschappen weg en bracht een boek naar mijn schoonouders toe.

Als dit geen schoolvoorbeeld is van de Bibliotheek aan huis!

Nu is deze pensionado van alle markten thuis, want de Spaanse postbodes hadden een pakketje fout bezorgd. Op de fiets bracht ik het op deze fraaie herfstdag naar het juiste adres.

Beste lopend patiënt,

Siebelink schreef “De herfst zal schitterend zijn”,
maar dit jaargetijde was voor jou niet bepaald fijn.
Een harde val op het ijs en je was echt van de kaart,
terwijl je schaatsvrienden 1-1-2 belden met veel vaart.
De ziekenwagen had toen zijn allerkortste ritje ooit.
Dichter bij de uitrit van de ambulance kom je nooit.
Professioneel werd je van je schaatskleding ontdaan,
zodat er voldoende ruimte voor de AED was ontstaan.
Je kreeg terstond een infuus en ook zuurstof toegediend
en naar het LUMC vervoerd werd onze schaatsvriend.
Het hoofd ging door de scan en daar was alles in orde,
maar het hart bleek voor de chirurgen een flinke horde.
Katheterisatie werd een operatie met een bypass of vier
en toen je thuis kwam was het snel gedaan met dit plezier.
Het zat jou gedurende deze herfst ook totaal niet mee,
want voor je het wist lag je weer in bed in het LUMC.
Een operatie verder en je kreeg ontslag uit het ziekenhuis,
dus nu krijg je een prima verzorging van je vrouw thuis.
Van je schaatsvrienden heb je al een fruitmand ontvangen,
doch deze Goedheiligman kent jouw diepste verlangen:
nog een fruitmand, maar dan één voor een zoetekauw.
Welnu, deze wens wordt vervuld met deze mand voor jou!
Neem dit fruit met de nodige zorg in je handen
en poets na het verorberen ervan wel je tanden!

Pak maar uit en geniet,
Sinterklaas en zijn Piet

"Ik lijk Louis van Gaal wel!"

Het was bij het ontwaken mistig. Niet in huis, maar wel buiten. De temperatuur was navenant fris te noemen.

Na het ontbijt fietste ik naar de Leidse IJshal, waar ik de traditionele 125 rondjes met de "Krasse knarren" zou gaan schaatsen. We reden met een peloton van 15 man met een vijftal losse schaatsers op de buitenbaan.
Het tempo was wat gematigder dan vorige week dinsdag, dus het peloton viel niet in diverse groepjes uiteen. Desondanks lag het tempo veelal op het niet onaardige gemiddelde van 24 tot 25 kilometer per uur.

Als coördinator was het mijn taak om degenen aan te wijzen, die bij ieder blok op kop kwamen. Wat dat aangaat is er niet zo'n verschil met een voetbaltrainer, die de opstelling maakt.
Derhalve zei ik: "Ik lijk Louis van Gaal wel!"

"Dan hoop ik wel, dat je het beter doet dan afgelopen vrijdag tegen Ecuador", kreeg ik te horen.
Meestal ben ik aardig gevat, maar hier had ik niet zo snel een weerwoord op.

Hoewel?

Mijn eigen 25 rondjes op kop gingen eveneens in 24 kilometer per uur. Lekker vlak.

Het ijs in de voormalige Ton Menken IJsbaan was weer glad als vanouds. Deze 200-meterbaan was opgezet voor de liefhebbers. Welnu, aan deze omschrijving voldoen wij volledig. We zijn amateurs. Dus wie nog oprecht amateurisme zoekt, kan zo bij de "Krasse knarren" terecht op dinsdag- en donderdagmorgen om 9 uur!

Winterverwachting

Met een blik op het temperatuurverloop van 2022 had ik op voorhand geen hoge verwachting over de winter van 2023-2023,

Als je het me een week terug had gevraagd, dan had ik gezegd, dat het geen echte schaatswinter zou worden. Als het al tot natuurijs zou komen, dan zou dat in de staart van het seizoen zijn net als in 2018.


De oorzaak van deze winterverwachting is gebaseerd op de hoge watertemperaturen.

Deze week begon ik te twijfelen. Dat kwam door dit soort weerkaarten voor de tijd rond 10 december.


Deze kaarten zullen ons niet direct op natuurijs brengen, maar het oppervlaktewater kan flink afkoelen en op landijsbanen zou het als alles goed valt zomaar kunnen, dat er rondjes gereden kunnen worden.

Het wel of niet doorgaan van het bezoek van Koning Winter aan de lage landen in december is cruciaal voor het vervolg van de komende winter.

Veel goede winters geven in december al een voorproefje. In 1995 hadden we eenzelfde voortraject als dit jaar en de winter van 1996 was toch zeer goed te noemen. Zover durf ik nu nog niet te gaan. In 1996 kwam het bijna tot een Elfstedentocht.

Vooralsnog ben ik blij, als we een aantal dagen op de Vogelplas kunnen schaatsen. 

Wie weet is dat de opmaat naar meer...

Slijpen en andere klussen

Gisteren was één van onze dochters bij ons. Zij had haar schaatsen meegenomen. Daar zij op de Jaap Edenbaan schaatst vroeg ze, of de schaatsen nog scherp genoeg waren. Deels was dat het geval, maar er waren ook een paar plekken, die bot begonnen te worden.
Ik sleep de schaatsen en daar ik toch bezig was, deed ik mijn eigen ijzers ook maar meteen.
Van een aantal schaatsbeschermers, waar wat aan mankeerde, maakte ik twee paar compleet.
Daarnaast draaiden we zowel vandaag als gisteren een was en zoog ik vandaag het hele huis door.
Vanmiddag fietste ik met mijn vrouw naar de volkstuin, waar een sjouwklus op me wachtte. 
Na de zoveelste verregende novemberdag was het vanmiddag gelukkig droog.

"Ik wil jullie anders leren kijken!"

Afgelopen donderdag ontving ik na de training van de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal een uitnodiging van Wierd Wagenmakers voor een tentoonstelling van zijn werk in "Sijfhoff" aan de Douzastraat.

Uiteraard ging ik naar de opening toe. Ik kwam gelijk met Martin Langbroek en zijn vrouw aan. Ook Arthur van Winsen was van de partij net als Mart Moraal, zodat het aantal schaatsers vrij hoog te noemen was.

In plaats van de gebruikelijke toespraak werd Wierd geïnterviewd door journalist Maarten Baanders. Zo kon hij bij de schilderijen en etsen uitleggen, welke techniek hij had gebruikt en waarom.

Hij legde uit, hoe hij perspectief in zijn werk kreeg. 

De duinen met hun steeds veranderende natuur boden hem voldoende inspiratie om met houtskool onze "bergen" vast te leggen.

De Alpen zijn wat dat aangaat overweldigend. De mens is daar maar nietig.

De voormalige tekenleraar zei altijd: "Ik wil jullie niet goed leren tekenen. Ik wil jullie anders leren kijken!"

De Chinese filosoof Lao Tse zei feitelijk hetzelfde:  "Wat nodig is zijn niet steeds weer nieuwe bergen, maar steeds weer nieuwe ogen."
Uiteraard mocht beweging bij deze sportman in hart en nieren niet ontbreken. De ets "Regatta" stond hier model voor.

U heeft t/m zaterdag 17 december de tijd om de gratis tentoonstelling "Begane grond" te bezichtigen.

Daarvoor hoeft u niet hoog te klimmen....

Mitswa

Gisterenavond was ik met de trein naar Nieuw-Vennep afgereisd, waar het lustrumconcert van "Mitswa" in de Katholieke kerk werd uitgevoerd.

"Mitswa" is de opvolger van jongerenkoor "Oktopus", waar ik zelf ruim 8 jaar bij de bassen heb meegezongen.

Een jaar of 5 geleden hebben beide koren samen gezongen. Naast mijn oudste zus Annie luisterden we naar de liederen, waarbij bij ieder blok van 3 een meezinglied zat. Dat deden we graag. Het waren bekende melodieën met een aangepaste tekst.




Tijdens de pauze sprak ik een aantal bekenden kort. Na afloop gingen we naar "De Kelder van de Koster", zoals "De Ring" tegenwoordig heet. 

Eerst zat ik alleen naast mijn zus aan een tafel, later kwam een voormalig buurmeisje erbij.

Even later verscheen Agaath Kortekaas op het toneel.

Met deze klasgenote van de kleuterklas en de eerste klas op de Anthoniusschool en gedurende 5 jaar op "Porta Vitae" kon ik even proosten en bijkletsen.

Ik kon met Rob Pijpers mee terugrijden naar Leiden.  Bij het weggaan sprak ik zijn zus Lidwina, die onlangs een ansichtkaart kreeg, die 42 jaar onderweg was geweest.
Op de terugweg besprak ik met cameraman Rob het concert.

Op de vraag, hoe ik het vond antwoordde ik, dat ik het goed gezongen vond, maar een tikkeltje te braaf. Laat ik er echter niet meer woorden aan wijden. Men mocht eens gaan twijfelen aan mijn braafheid....