Normaal gesproken had ik vandaag meegedaan met de Zevenheuvelenloop, die ik al een keer of 18 gelopen heb. 
In een vroegtijdig stadium had ik al gehoord, dat we met de familie Breed rond deze tijd een etentje zouden hebben. Derhalve had ik me niet ingeschreven voor de loop tussen Nijmegen, Groesbeek en Berg en Dal.
Gisterenavond heb ik in de Leidse IJshal training gegeven aan de G-schaatsers. Na een Skuumkoppe aan de bar was het al behoorlijk afgekoeld toen ik om 10 uur naar huis fietste.
Na een goede nachtrust konden we ijsbloemen aan de buitenkant van de zolderramen zien. Het had dus flink gevroren. 
KNMI-meetpunt Voorschoten op anderhalve kilometer van ons huis kwam tot matige vorst. Aan de grond vroor het zelfs 7,7 graden.
In de ijzeren emmer in de tuin was dit duidelijk te zien.
Mijn bloeddruk hield gelijke tred met de temperatuur: 110 om 77. Behoorlijk laag. De kamertemperatuur was inmiddels ook gezakt tot 16 graden, dus voor het eerst deze herfst zetten we de verwarming in de kamer aan.
Het was nog rond het vriespunt toen we op de fiets naar De Kaag stapten. Her en der waren boerensloten bevroren. Van Rob Pijpers kreeg ik deze foto toegestuurd van een bevroren duinmeertje.
Op een paar spetters na kwamen we droog over bij "Matt's", waar we een heerlijke en vooral gezellige lunch hadden met mijn broers en zussen en de koude kant. We konden weer een bijpraten met elkaar.
Aan het eind van de maaltijd kreeg ik een appje van Walter Boon, die de Zevenheuvelenloop wel liep.
Inmiddels waren hier de hemelsluizen flink open gegaan, zodat we kletsnat waren, toen we na 14 kilometer fietsen thuis aankwamen.
Met zulke regenbuien kun je je haast niet voorstellen, dat er vanmorgen in Winterswijk is geschaatst op natuurijs.
De klimaattop in Sharm-el-Sheikh leverde dit keer wel direct resultaat op....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten