Dat geldt ook voor het aardbeienseizoen. Vandaag fietste ik na gewerkt te hebben naar de volkstuin voor de laatste pluk.
Met een stuk of 15 aardbeien, waaronder toch noch 3 grote en de rest kleintjes, zat de aardbeienpluk voor dit jaar erop.
Er zal nog wel een enkel verdwaald exemplaar opduiken, maar dat is dan de uitzondering, die de regel bepaald.
Maar mij hoor je niet klagen over dit aardbeienseizoen. We hebben er volop van genoten!
Vanmorgen om 8 uur vertrok ik op de fiets naar Leiden Centraal, waar ik de trein naar Utrecht pakte. Daar wandelde ik naar de Catharijnesingel, waar we de cursus OR & Arbo hadden. Daar werden we onthaald met beschuit met muisjes. De cursusleidster was vannacht voor de derde keer oma geworden.
Er zijn slechtere manieren om een cursusdag mee te beginnen. Met 8 cursisten uit 4 andersoortige organisaties werd de Arbowet uitgelegd en de veranderingen erin, die per 1 juli ingaan. Deels was het een herhaling van zaken, die je al wist, deels van zaken die in de loop der jaren wat waren weggezakt en deels was het nieuwe stof.
Het uitgangspunt van de Arbowet is het voorkomen van ongevallen. Probeer door beleid en handelen te voorkomen, dat je de ongevallenpiramide betreedt.
De cursusleidster was zeer ervaren en wist ons helder en en met gevarieerde werkvormen ons deze soms wat taaie stof bij te brengen, waarbij ook de Risico Inventarisatie & Evaluatie van onze 4 organisaties uitgebreid aan bod zou komen. Vooraf was aan ons gevraagd om de gebruikte voorbeelden binnen de 4 muren van het leslokaal te houden. Dat doe ik dan ook.
Dat geldt uiteraard niet voor de opgedane kennis over de vernieuwde Arbowet en de rol, die de Ondernemingsraad is toebedeeld in het terugdringen van risico's.
Aanstaande zaterdag mag ik daar mee aan de slag. Ik vermoed echter, dat dat wel eens pas na de fietsvakantie zou kunnen worden....
Het is hartje zomer, maar er is her en der in het land een hoop heisa rondom ijsbanen. In ons eigen Leiden is het spannend of de opvolger van de ruim 40 jaar oude "Menkenbaan" eindelijk van de grond gaat komen.
Waar alles vorig jaar juli in kannen en kruiken leek, daar is het volgende week donderdag nog spannend als de gemeenteraad van Leiden praat over onder andere IJshal "De Vliet".
Al zou het zo maar kunnen, dat de definitieve beslissing tot het najaar wordt uitgesteld.
In Zoetermeer hebben ze inmiddels andere sores. "Silverdome" sloot afgelopen week haar deuren.
In Assen is datzelfde vorig jaar gebeurd. Daar ging de kunstijsbaan, waarop Hilbert van der Duim wereldkampioen werd, definitief dicht. Dat krijg je ervan als je een ijsbaan "De Smelt" noemt....
Daar het de enige kunstijsbaan in Drenthe was, kwamen er initiatieven van zowel Assen als Hoogeveen. Deze tweestrijd ontaarde in een soap, waarbij beide plannen elkaar in de wielen rijden. Op 12 juli valt daar vermoedelijk het definitieve besluit.
In Heerenveen hebben ze hiervan geen last. In "Thialf" hebben dit jaar weer gewoon zomerijs....
Het skeelerseizoen wil maar niet op gang komen en als trainer bij de G-schaatsers heb ik nog helemaal niks gedaan. Ik stond in juni 2 keer op het rooster. Op 7 juni kreeg ik een afmelding vanwege de harde wind en vandaag vanwege de regen.
Toen ik vanmiddag naar huis fietste in de regen vermoedde ik al, dat het skeeleren zou worden afgelast. En inderdaad: er kwam een mailtje van coördinator Gerard van Tol, dat het feest niet doorging vanavond.
Waar ik de vorige keer nog wel zelf kon trainen, daar zat dat er vanavond niet in. Het zou tot half 8 duren, voor het droog was. En dan duurt het nog wel even, voordat de baan ook droog is.
Hopelijk zijn de weergoden volgende week geen spelbrekers.
Zaterdag gaat in Düsseldorf de jaarlijkse Tour de France weer van start. Daaraan voorafgaand worden er in het hele land wedstrijden georganiseerd om te kunnen bepalen, wie de beste Tourploeg samen kan stellen. Zelf doe ik daar met wisselend succes ook aan mee. Net als vorig jaar doe ik mee met "De beste Tourmanager".
Daar ik gewend ben om met open vizier te strijden, viel de keuze voor de naam van het team en de ploegleider op de twee schaatsboeken, die ik heb geschreven. De ploegnaam is "De Elfsteden toch gereden".
Deze chef d'equipe gaat onder de naam "Molen- en Merentocht" de strijd aan met de andere ploegleiders.
Met deze 9 renners en 5 reserves neem ik mee aan dit Tourspel. Natuurlijk kan dat nog wijzigen, want er kunnen renners geblesseerd afvallen of door dopingperikelen alsnog buiten de boot vallen, maar ik ga er van uit, dat dit mijn wielerploeg wordt.
Met 100 punten te verdelen probeer je natuurlijk zo efficiënt mogelijk "in te kopen". De eerste aankoop betreft de Slowaak Peter Sagan, die 20 punten kost, maar de laatste jaren de groene trui won als een sprinter die ook nog aardig klimmen kan. Hij levert altijd waar voor zijn geld.
Een kanshebber voor het podium is de Australiër Ritchie Porte, die na jaren knechten voor Chris Froome aan een tweede wielerleven lijkt begonnen. Hij kost 17 punten, maar deze klassementsrenner draaide met winst in de Ronde van Romandië en de tweede plaats in het Criterium du Dauphine een grandioos voorjaar, dus met de vorm zit het wel goed. Daar voeg ik Romain Bardet aan toe, de nummer 2 van de Tour de France van vorig, die 16 punten kost. Fransen rijden in de Tour veelal sterker dan in andere wedstrijden. De eerste 53 punten zijn dus al vergeven.
Drievoudig Tourwinnaar Chris Froome viel buiten de boot. Hij won de Tour altijd als hij het Criterium du Dauphine had gewonnen. Dit jaar werd hij 4e....
Bij het samenstellen van de Tourploeg leun ik altijd sterk op de "Dauphine Libere" en de Ronde van Zwitserland. Wie daar in vorm is, is dat in de Ronde van Frankrijk meestal ook.
Naast de bovengenoemde Ritchie Porte en Romain Bardet, de nummers 2 en 6, trok ik de winnaar, de Deen Jacob Fuglsang, de Ier Daniel Martin en de Duitser Emanuel Buchmann, de nummers 3 en 7 aan. Buchmann won het jongerenklassement. Fuglsang kostte 8, Martin 12 en Buchmann 3 punten. Totaal zat ik dus al op 77 punten.
Een Nederlander mag natuurlijk niet ontbreken. Mijn keuze viel met het oog op de tijdrit op Jos van Emden, de winnaar van de laatste tijdrit in de Giro. Hij wordt vergezeld van zijn ploeggenoot Primoz Roglic, een prima tijdrijder. Deze Sloveen was 3e in de Ronde van Romandië en 2e in de Ster ZLM. Daarmee was hij met 6 punten net zo duur als sprinter Dylan Groenewegen, die ik met het oog op de 7 sprintetappes aantrok. Met deze punten kwam ik op 92 uit.
De reserves zijn de Britse sprinter Ben Swift, die 5e was in het puntenklassement in de Dauphine en de Belg Tiesj Benoot, de nummer 12 in de "kleine Tour" en nummer 3 in het jongerenklassement. Op verzoek van Jos Drabbels selecteerde ik Mike Teunissen uit het Limburgse Ysselstein, de woonplaats van berggeit Peter Winnen, alsmede diens landgenoot Maurits Lammertink en Fransman Nicolas Edet.
Doe uw voordeel met mijn kopwerk en raadpleeg procyclingstats.com voor een nog betere onderbouwing van uw team.
Ik wens jullie allen een leuke en spannende Tour toe.
Vanmorgen bracht ik Ada's fiets weg naar fietsenmaker Van Vliet met het oog op de fietsvakantie.
De Batavus Zonar was ruim een jaar oud en bij mijn weten was het pas de tweede servicebeurt. Dat gaf ik bij de fietsenmaker door, maar 100% zeker wist ik dat niet. Zodoende maakte ik op weg naar huis een ommetje met de benenwagen.
Daar de school van mijn vrouw meedeed met de schoolstaking, had ik nog tijd om dat bij Ada te verifiëren. Mijn vermoeden bleek juist. Het was trouwens wel een vreemd gezicht om mijn immer nijvere vrouw als staker te zien ook al was het maar voor een uurtje.
PvdA-minister Lodewijk Asscher was hier zo van geschrokken, dat hij van weeromstuit meteen op ramkoers lag met de VVD van Mark Rutte over de lerarensalarissen.
Met een uur staken werd meer bereikt dan met 10 jaar praten.
We mogen weer naar het Leidse Stadhuisplein!
Op donderdag 6 juli begint om 16.00 uur de vergadering van de Gemeenteraad van Leiden. De 3 sportaccommodaties inclusief IJshal "De Vliet" zijn na 3 hamerstukken en vermoedelijk een bespreekpunt het eerstvolgende agendapunt.
Het bespreekpunt voor ons betreft het Witte Singel-Doelencomplex, dus als dat aan de orde komt zal dat niet in een paar minuten afgehandeld zijn. Of dat zo is, is nog niet zeker. Het is onder voorbehoud van commissie Stedelijke Ontwikkeling van 27 juni.
Kom dus op 6 juli vanaf half 4 naar het Stadhuisplein in Leiden, zodat we net zo massaal aanwezig zijn als op 15 december en 20 juni!
Wellicht kunnen we na de Gemeenteraadsvergadering proosten op de goede afloop....
Vanavond fietste ik met Jos Drabbels en Elwin den Dulk naar "De Bult". Daar hadden we onze wekelijkse droogtraining. Daar de temperaturen een stuk lager waren dan vorige week, konden we een stuk intensiever sporten. En dat deden we dan ook.
Elwin had een programma opgezet met veel loopactiviteiten. Dat was een kolfje naar mijn hand. Het begon na het inlopen met 3 Steigerungen over een meter of 60 gevolgd door een paar sprints over deze afstand.
De volgende loop had de veelbetekenende naam "suicide run" meegekregen. En dat klopte wel aardig. Je moest naar de eerste pilon sprinten, dan terug naar het begin, van naar de tweede en weer terug en tenslotte naar de derde die een stukje hogerop stond. De variant hierop was nog zwaarder. De oefening deed je in piramidevorm. De hartslag werd aardig opgepompt.
Nadat we weer bijgekomen waren, maakten we gebruik van de hellingen van "De Bult". Twee keer 7 minuten lopen, waarbij je omhoog voluit ging en omlaag rustiger aandeed. Een behoorlijk zware oefening, maar dit duurwerk ligt me wel.
Na wat rustige loopoefeningen en een rondje uitlopen zat deze pittige training erop. Na het uitlopen hoorde ik voor de tweede keer vanavond, dat "Silverdome" in Zoetermeer failliet was. Het eerste, dat ik deed was op internet kijken of dit klopte. Helaas bleek dat het geval te zijn.
Donderdag 22 juni heeft de stichting Ice, Sports & Events, die de ijshal in "Silverdome" exploiteert, de sportverenigingen per brief laten weten dat ze de exploitatie van de ijshal financieel niet meer rond krijgen. De stichting laat de sportverenigingen weten dat ze om die reden de Oval schaatsbaan per direct gaat sluiten. Het gemeentebestuur onderzoekt nu welke stappen nodig zijn om de Oval schaatsbaan voor de Zoetermeerse verenigingen en schaatsrecreanten te behouden.
Het is spijtig, dat er een ijsbaan in deze dichtst bevolkte provincie dreigt te verdwijnen. Met een 400-meterbaan en 3 banen van 200 tot 250 meter is Zuid-Holland toch al niet royaal bedeeld met kunstijs. Met het nog steeds niet voor 100% veilig gestelde kunstijs in Leiden kan ik me heel goed voorstellen, hoe de schaatsers in de regio van Zoetermeer zich moeten voelen.
In 1980 heb ik mijn vrouw leren kennen bij de blokkade van Dodewaard. In die tijd was ik zeer actief tegen radioactiviteit.
Destijds waren we vast en zeker afgereisd naar Zuid-Limburg, waar vandaag een menselijke keten van 90 kilometer gevormd was van Tihange in België tot Aken in Duitsland. Bij kerncentrales met haarscheurtjes in de reactorvaten horen alle alarmbellen te gaan rinkelen. Zo niet bij de Belgische autoriteiten.
Een jaar of 8 geleden hebben we vlak bij Tihange gekampeerd tijdens een fietsvakantie, waarbij we de Groene Valleien fietsroute reden.
Wellicht dat we de trein naar Maastricht genomen zouden hebben, ware het niet, dat we een afspraak hadden staan. Er zouden eters komen en dan staat het zo slordig als je dan niet thuis bent. We hebben een gezellige middag en avond gehad met Coby, Martin, Jan en Saskia, waarbij we veel gelachen hebben. Aan het eind van de middag reden we nog even naar de volkstuin om de benen te strekken.
Het avondeten was vrijwel geheel afkomstig uit onze eigen tuin. Wat dat aangaat was het een prima tijd om gasten uit te nodigen.
Toen ik vanmiddag bij de bibliotheek in Valkenburg, waar ik gewerkt had, wegfietste, was het onmiskenbaar. Het was weer Veteranendag. Een viertal F-16's vloog in formatie over op weg naar Den Haag. De B-52's had men echter achterwege gelaten.
Fokke en Sukke liepen mee en toonden in de Residentie, hoe we in de jaren '70 het leger graag wilden zien.
Na op de volkstuin met mijn vrouw gegeten te hebben op deze bewolkte dag, fietste ik naar huis, waar ik me omkleedde en begon aan de Veteranenloop. Als dienstweigeraar voldeed ik bij lange na niet aan het profiel, wat men vandaag op en om het Malieveld onder de noemer veteranen liet vallen.
Op zich klopt dat wel. Ondanks dat ik over een maand 62 word, ben ik bij het schaatsen tegenwoordig een "master". Een jaar of 10 geleden viel ik nog gewoon in de categorie "veteranen", doch in de voortschrijdende trend om gewone Nederlandse woorden te vervangen door hun Engelse tegenhanger kon de KNSB deze verleiding niet weerstaan. Het had eigenlijk omgekeerd moeten zijn. Er zijn immers veel meer Nederlandse schaatsers dan Engelse!
Voor het eerst sinds de marathon van Leiden liep ik een 10 kilometer. Dankzij het sporthorloge kon ik niet meer smokkelen of afronden naar boven. Het lopen ging in een temperatuur van 20 graden beduidend makkelijker dan in die van 30.
Ook het sporthorloge had geen last meer van de temperatuur. Met een gemiddelde hartslag van 111 liep ik de 10 kilometer met een rondje Korte Vliet in 1 uur 2 minuten en 48 seconden, hetgeen resulteerde in 6.17 per kilometer.
Alles ging behoorlijk gelijkmatig, alleen na ruim 3 kilometer liep de hartslag heel even op naar 160. Op mijn horloge althans. Naar mijn idee zou mijn cardiogram net zo gelijkmatig zijn als hieronder, terwijl mijn adem dat ook was.
Voor mij blijft dat korte piekje onbegrijpelijk. Het zal de leeftijd van deze veteraan zijn....
Gisterenochtend ging ik mijn Batavus Galibier ophalen bij Van Vliet. Deze is weer piekfijn in orde voor de fietsvakantie.
Met mijn sporthorloge om liep ik de 3 kilometer. Het was warm, daar niet van, maar dat mijn gemiddelde hartslag tijdens de loop per kilometer 175, 163 en 148 per minuut was met af en toe een uitstapje naar de 200, verbaasde me. Met als hoogste snelheid 9.43 kilometer per uur liep ik juist zeer rustig.
Sloeg mijn hart op hol?
Ik voelde me kiplekker. Ik denk eerder, dat in die hitte het horloge van slag was....
Afgelopen dinsdag is Hans Elstgeest aan de gevolgen van kanker overleden. Hij mocht slechts 62 jaar oud worden. We kenden Hans als assistent-ijsmeester, een vrijwilligersfunctie, die hij vele jaren heeft vervuld. Hans, we zullen je missen in de Leidse IJshal.
Hans, bedankt voor jouw inzet, zodat wij konden schaatsen. Rust in vrede.
Nu is het wrange, dat op de dag van het overlijden van Hans bij de commissievergadering over de 3 sportaccommodaties diverse keren ter sprake kwam, dat de schaatsers uit de regio profiteerden van deze Leidse sportvoorziening. Dat is echter niet het hele verhaal.
De schaatsers uit de regio komen niet alleen halen, zij komen ook brengen.
De precieze verhouding weet ik niet, maar ik weet wel, dat het merendeel van de vrijwilligers van de voormalige Menkenbaan van buiten de gemeentegrenzen van de Sleutelstad komt.
Leden van de gemeenteraad van Leiden, wellicht kunt u dit gegeven ook in uw overwegingen meenemen. Zonder het belangeloze werk van de vele vrijwilligers in de IJshal, "buitenlui" zoals Hans Elstgeest, zou deze Leidse sportvoorziening niet hebben kunnen draaien!
Vanmiddag was de commissievergadering over de 3 sportaccommodaties. Deze was gepland om 4 uur. Niet zo heel handig voor degenen, die nog moesten werken waaronder ondergetekende. Rond die tijd donderde en bliksemde het in Katwijk, dus ik vermoed, dat dat in Leiden ook het geval zal zijn geweest.
Nu wil na een flinke bui de lucht nog wel eens opklaren. Om kwart over 5 fietste ik naar het Stadhuisplein, waar ik een half uur later een aantal mensen van de Leidse IJshal sprak, die de hele vergadering hadden bijgewoond.
Men was gematigd positief en dat ben ik na het 's avonds thuis bekijken van de vergadering op. De hoofdrol was weggelegd door Dirkse & Dirkse, niet te verwarren met het duo Jansen & Janssen uit de Kuifje-serie.
Waar sportwethouder van D66 Paul Dirkse langzamerhand redelijker wordt ten aanzien van IJshal "De Vliet", daar lag VVD-er Maarten Dirkse volledig op ramkoers. Waar hij in december al blij was dat de ijsbaan geschrapt werd, daar eiste hij de hoofdrol op met zijn eis, dat er geen ijsbaan komt als de omliggende gemeenten niet mee betalen. In de commissie stond hij gelukkig alleen. De Leidse schaatsers hebben in ieder geval duidelijkheid: in maart 2018 hebben zij niets bij de VVD te zoeken. In omliggende gemeenten kan dat uiteraard anders liggen.
Wie zich bij de eerste ronde uitspraken voor een meebetalen voor een 250-meterbaan, die een 333-meterbaan wordt als de omliggende gemeenten meebetalen, waren in volgorde van spreektijd PvdA, GroenLinks, ChristenUnie en CDA. D66 en SP hielden hun kaarten nog tegen de borst, mogelij kom de onderhandelingspositie van de gemeente Leiden overeind te houden, terwijl de Partij voor de Dieren voor een 250-meterbaan was.
Een intentieverklaring van Zorg & Zekerheid, die gisteren is uitgegeven, zorgde na hun flitsende inbreng in de inspraakavond, voor nieuwe verwarring. De overgrote meerderheid van de commissie gunde de basketbalclub nog een kans om hun ambities waar te maken. Er is echter wel een maar. Wethouder Dirkse sprak zich helder uit: alles boven de 2000 stoeltjes dient "Zorg en Zekerheid" zelf te betalen.
Carlijn Bergwerff van de ChristenUnie probeerde vergeefs om de commissie uit zich nu al te laten spreken voor een kunstijsbaan. Zodat wij tot dinsdag 4 of donderdag 6 juli moeten wachten als de gemeenteraad hom of kuit moet geven.
Op maandag 3 juli spreekt Paul Dirkse in de Leidse IJshal met de meeste wethouders van de omliggende gemeenten. Gezien de redelijke toon, die hij vanmiddag aansloeg is de kans op een redelijk gesprek tussen de wethouders van sport een stuk groter geworden.
Tot die tijd hebben de Leidse schaatsers, die op met name D66 en de SP gestemd hebben, de tijd om hun volksvertegenwoordigers, die op de wip zitten voor de bouw van een 250-meterbaan met uitbreiding tot 333 meter indien de omliggende gemeenten meebetalen, te benaderen om voor IJshal "De Vliet" te stemmen. Er is op dit moment nog geen meerderheid hiervoor!
Nogmaals: ik ben voorzichtig positief, maar we zijn er nog niet. En iedere sporter weet, dat je in de finale vol moet houden tot de eindstreep. Kom dus op 4 of 6 juli weer massaal naar de gemeenteraadsvergadering. Op dit blog zal ik jullie op de hoogte houden, wanneer deze vooralsnog cruciale vergadering is.
Op de terugweg naar huis was de brug aan het eind van de Haagweg afgesloten. De slagbomen waren naar beneden, maar de brug zelf stond vast op een kleine kier. Door onder het toeziend oog van politieagenten met de fiets onder de slagbomen door te glippen kon deze horde toch genomen worden. Voor mij is dit een prachtig symbool voor de situatie, waarin IJshal "De Vliet" zich momenteel bevindt.
Het spreekt voor zich, dat de temperaturen na zo'n warme dag ook 's avonds nog behoorlijk warm was. De skeelertraining zou er eentje zijn met de handrem erop.
Ik fietste naar de skeelerbaan van Leiderdorp, waar ik wat te laat kwam. De training was al begonnen. Geen probleem. Na ingereden te hebben sloot ik me aan bij de groep van Tjeerd Siersma. Het programma omvatte wat oefeningen rond de afzet en het druk opbouwen en daarmee samenhangend de timing.
Daarnaast konden we wat extensief duurwerk doen. Naarmate de temperatuur wat zakte, ging het skeeleren makkelijker. Ik begon kennelijk de slag te pakken te krijgen. In totaal zou ik ruim 12 kilometer skeeleren.
Na de training namen we op het terras van het clubhuis een afzakkertje. Dat deed een meeuw ook. Er stond op een tafel een stukje verderop een dienblad met limonade. Een meeuw landde op de tafel en stak zijn snavel in de bekers met limonade.
Kennelijk had de limonademeeuw ook dorst en genoot hij van dit feestmaal.
Zelf heb ik nog niet eerder zo'n sterk staaltje van het eigen graf graven gezien als gisterenavond. Ik was naar de Pieterskerk gefietst, waar ik mijn fiets aan het spijlenhek vastzette en naar het Stadhuisplein wandelde, waar duidelijk te zien was waarvoor we gekomen waren.
Er was een inspraakavond georganiseerd over de 3 sportaccommodaties, die de gemeente Leiden van plan was te gaan bouwen, waarbij IJshal "De Vliet" op de schopstoel zat. Op deze warme zomeravond waren een paar honderd schaatsers afgekomen. Het leek wel een soort zomerreünie. Veel schaatsers kom je immers alleen in de wintermaanden tegen.
Maar we kwamen, hoe belangrijk ook, niet voor de gezelligheid, maar voor schaatsers was het erop of eronder.
Door de keuze van D66-wethouder Paul Dirkse om alleen een 250-meterbaan aan te leggen als de omliggende gemeenten de resterende 40% exploitatiekosten voor hun rekening zouden nemen, was de aanleg van de kunstijsbaan afhankelijk van een tiental andere gemeenten. Dus ongewis.
Ondanks temperaturen van 25 graden kregen we een schaatsmuts, een sjaal en wanten uitgereikt. Je moet wat over hebben voor je sport. En dat hadden en hebben we. Terwijl een flink deel van de schaatsers buiten op een groot scherm de speciale commissievergadering bekeek, ging een ander deel naar de raadszaal of de publieke tribune toe.
Niets wees er op, maar in de goed gevulde raadszaal kwam het tot een ontknoping, waarbij William Shakespeare zijn vingers bij af zou likken.
De spits werd afgebeten door een groep kinderen van de 4 Leidse ijsverenigingen. Zij maakten middels t-shirts duidelijk, wat de Sleutelstad nodig heeft: "Wij willen 100% ijs!"
Daar sloot de volgende spreker, IHCL-voorzitter en de eerste wereldkampioen op de 1500 meter Jeroen Straathof op aan: "Stel je voor: je schaatst 150 meter en dan moet je remmen om 100 meter te klûnen. En dat ieder volgend rondje van 150 meter weer. Dat is waar het voorstel van het college van B & W op neerkomt."
Namens de regionale schaatsverenigingen hield Jan Pieter Tensen een positief en gloedvol betoog voor de aanleg van een 333-meterbaan, waarvoor de ijsclubs uit de regio veel meer kansen zien om bij hun eigen gemeenten het geld bijeen te krijgen dan bij het meebetalen aan een 250-meterbaan.
De voorzitter van Stichting IJshal Leiden, Jos Arts concentreerde zich op de cijfers, waaruit bleek, dat zowel het zwembad als de topsporthal meer geld kregen door de 7 miljoen euro extra, maar de ijsbaan juist minder!
Waar de gemeente Leiden vorig jaar nog € 340.000,- per jaar uittrok voor de exploitatiesubsidie, is dat voor IJshal "De Vliet" gedaald naar € 264.000,-. De subsidie voor zowel zwembad "De Vliet" als voor de nieuwe topsporthal is daarentegen zowel voor de bouw als voor de exploitatie wel verhoogd, voor de laatste nog royaal ook. En dat, terwijl de IJshal nog 1 miljoen euro zelf inbrengt ook.
Na de inbreng van de schaatssport kwamen de andere sporten naar voren zoals het zwemmen en het korfbal. De laatste sport, een grootgebruiker van de 5 Meihal en de 3 Oktoberhal, die na de nieuwbouw gaan verdwijnen, heeft liever een breedtesporthal met 2 zalen met 500 stoeltjes.
F.C. Boshuizen had het in het geruchtencircuit al vernomen, maar desondanks was met toch wel overvallen door het feit, dat men hun hoofdveld gaat verliezen. Desondanks was men bereid om constructief mee te werken.
Dat gold ook voor de omwonenden van de Boshuizerkade, voor wie een zaal met 2000 stoeltjes toch echt het absolute maximum is. Groter kan niet op deze plek vanwege overlast voor de omwonenden. Geen onbelangrijk gegeven. Een bezwaarprocedure kan tot 2 jaar vertraging leiden.
Een andere inspreker zette het probleem van de financiering van de 3 sportaccommodaties in het juiste perspectief. Er is de laatste 40 jaar gewoon te weinig geïnvesteerd in de sport en nu komen ze toevallig alledrie tegelijk: "Gemeente, neem je verantwoordelijkheid. Werk deze achterstand nu in een keer weg en ga niet beknibbelen, waardoor je over een paar jaar spijt hebt van net-niet accommodaties."
Het venijn zat in de staart. Iemand van de basketbalploeg van "Zorg & Zekerheid" meldde zich en begon aan zijn betoog met "Ambitie" als rode draad. Het was alleen een eenzijdig soort ambitie. De zaal met 2000 stoeltjes was eigenlijk te min voor de basketbalclub.
Dat zouden er minstens 3500 moeten worden, maar dat was de uiterste ondergrens. Anders zou het bouwen van zo'n topsporthal net zo goed achterwege kunnen blijven. Het ging immers om de Europese ambitie van Zorg & Zekerheid Leiden.
Op de vraag, wat Z&Z Leiden zelf bij zou willen dragen, werd het een stuk minder met de vol bravoure gebrachte ambitie. Feitelijk kwam het er op neer, dat men wel een enorme tribune eiste, maar men op geen enkele wijze bereid was om zelf te helpen zoeken naar financiën om de benodigde vele miljoenen extra te kunnen bekostigen.
Dit schoot Maarten Dirkse, de vertegenwoordiger van de VVD, in het verkeerde keelgat: "Dus u wilt de rekening hiervan bij de belastingbetaler leggen? Wij willen het zo goedkoop mogelijk."
Hierop volgde een precisieschot in eigen voeten van de basketballer: "Niets besteden aan sport is nog goedkoper!"
Zelden zijn de eigen glazen zo vakkundig ingegooid, temeer daar hij het op verzoek van raadsleden, die hun oren niet geloofden, nog eens herhaalde.
Na afloop kwam Yvonne van Delft van GroenLinks op me af met de vraag: "Hebben de ijsclubs iemand gestuurd, die zich voordeed als iemand van de basketbalclub?"
Dat was wis en waarachtig niet het geval, maar het tekent wel, hoe dit ambitieuze optreden op de raadsleden is overgekomen.
Inmiddels had de laatste spreker Paul Dirkse, de D66-wethouder van Sport, de oplossing voor de financiering van de 3 sportaccommodaties op een presenteerblaadje aangeboden. Rolf Marselis van de Leidse Sport Federatie had het ei van Columbus: "Begin met het bouwen van het zwembad in combinatie met de ijsbaan. Bouw op een sportveld aan de Boshuizerkade een breedtesporthal met de mogelijkheid om deze in een later stadium om te bouwen tot een topsporthal. Laat "Zorg & Zekerheid" tot de financiering van de topsporthal naar hun wensen rond is gewoon in de Vijf Meihal spelen. De Leonardo-school en de andere zaalsporters kunnen dan gewoon zonder vertraging naar de breedtesporthal."
Wat een briljante oplossing. Ik wou, dat ik het verzonnen had!
De voorzitter van de vergadering, Vahit Köroğlu van D66, heeft de vergadering net als in december op uitstekende wijze voorgezeten. Dat mag ook wel eens gezegd.
Donderdagmiddag mogen de schaatsers nogmaals opdraven als om 16.00 uur de commissievergadering voor Onderwijs en Sport op het programma staat. Het eerste punt op de agenda betreft de 3 sportaccommodaties.
Vandaag was het in het grootste deel van ons land een tropische dag.
Na vanavond in de tuin gegeten te hebben fietste ik met Elwin den Dulk naar het clubhuis van "Swift", waar we op deze warme zomeravond onze wekelijkse droogtraining hadden op "De Bult".
Vanwege het warme weer zou het vandaag een extensieve training zijn. We liepen dan ook minder dan gebruikelijk. Maar wie denkt, dat het daardoor een lichte training was, vergist zich deerlijk.
De eerste oefening was schaatsstappen naar een kant met de nadruk op de heupinzet. Zo kwam ik telkens dicht bij de brandnetels.
Rotterdam heeft zijn brandgrens, "De Bult" zijn brandnetelgrens. Nu ben ik wel een doordouwer, maar dat moet je niet overdrijven. Ik hield dan ook keurig halt bij deze grens. Ik ben nu eenmaal een gevoelig type....
Een variant hierop waren de bochtstappen in de elastieken. Daar er niet genoeg elastieken waren, offerde ik me op en deed ik schaatsstappen afgewisseld met statisch zitten. Ook iets dat zwaarder is dan het eruit ziet. Datzelfde geldt ook voor de serie buikspieroefeningen, die volgde, waarbij de voor mij nieuwe bergbeklimmer.
Het slotdeel van de training was mijn favoriete onderdeel: schaatsplanken. Dat gebeurde in 2 blokken van 3 x 30 seconden. Van alle oefeningen komt deze het dichtst bij het schaatsen. De zijwaartse afzet, de valbeweging en de timing komen op de schaatsplank samen. Zo waren we bij een avondtemperatuur van een graad of 25 druk bezig met de schaatstechniek, die we willen gebruiken als het 30 graden kouder is.
Geboren en getogen in Nieuw-Vennep in een gezin met 12 kinderen en sinds 1979 woonachtig in Leiden. Mijn vader was de oprichter van het transportbedrijf B.Breed & Zonen in Nieuw-Vennep, dat nog steeds bestaat.
Ik ben in 1983 getrouwd en vader van 4 kinderen.
Ik train al sinds mijn verhuizing naar Leiden voor de Elfstedentocht en ben uiteraard een groot liefhebber van schaatsen op natuurijs.
