"Ik lijk Louis van Gaal wel!"

Het was bij het ontwaken mistig. Niet in huis, maar wel buiten. De temperatuur was navenant fris te noemen.

Na het ontbijt fietste ik naar de Leidse IJshal, waar ik de traditionele 125 rondjes met de "Krasse knarren" zou gaan schaatsen. We reden met een peloton van 15 man met een vijftal losse schaatsers op de buitenbaan.
Het tempo was wat gematigder dan vorige week dinsdag, dus het peloton viel niet in diverse groepjes uiteen. Desondanks lag het tempo veelal op het niet onaardige gemiddelde van 24 tot 25 kilometer per uur.

Als coördinator was het mijn taak om degenen aan te wijzen, die bij ieder blok op kop kwamen. Wat dat aangaat is er niet zo'n verschil met een voetbaltrainer, die de opstelling maakt.
Derhalve zei ik: "Ik lijk Louis van Gaal wel!"

"Dan hoop ik wel, dat je het beter doet dan afgelopen vrijdag tegen Ecuador", kreeg ik te horen.
Meestal ben ik aardig gevat, maar hier had ik niet zo snel een weerwoord op.

Hoewel?

Mijn eigen 25 rondjes op kop gingen eveneens in 24 kilometer per uur. Lekker vlak.

Het ijs in de voormalige Ton Menken IJsbaan was weer glad als vanouds. Deze 200-meterbaan was opgezet voor de liefhebbers. Welnu, aan deze omschrijving voldoen wij volledig. We zijn amateurs. Dus wie nog oprecht amateurisme zoekt, kan zo bij de "Krasse knarren" terecht op dinsdag- en donderdagmorgen om 9 uur!