Postbode

Als pensionado heb je wat meer tijd tot je beschikking dan als werknemer. Zeker als je favoriete hobby ineens gevorderd wordt door de regering in het kader van de zendtijd voor Corona. Toen de vraag kwam, of ik wat post wilde bezorgen in de Stevenshof en het Morskwartier was het heel makkelijk om "Ja" te zeggen.

Ik haalde vanmorgen op Rapenburg 100 het stapeltje Kerstpost op, die ik na de koffie en thee met mijn vrouw ging bezorgen. 

We gingen dus voor postbode spelen.

Daarbij had ik een mentale voorsprong op mijn vrouw. Ik ben namelijk in het bezit van een TNT-trainingspak. Deze had ik in de Leidse IJshal gekregen. Het was van Joost Juffermans geweest, die in de TNT-ploeg van Henk Angenent geweest.

Het grappige was, dat Ruud Vermeulen, die postbode was en marathons schaatste, er al een paar jaar om gevraagd had bij zijn baas, mij er op dinsdagavond mee zag schaatsen.
"Hoe kom jij hier in Godsnaam aan?", vroeg hij aan me, hetgeen ik uit kon leggen.
Het kostte Ruud nog een paar jaar zeuren, voor hij ook dit mooie trainingspak had.
Met deze voorsprong op mijn vrouw begonnen we aan het wegbrengen van de post. Het leuke ervan is, dat je in straten komt, die je niet kent. En dat op 2 kilometer van huis!
Na samen geluncht te hebben, vertrok Ada naar de volkstuin. Ik liep naar Noord-Hofland, waar ik bij fietsenmaker Van Vliet, waar ik de gerepareerde fiets ophaalde. Op weg er naar toe postte ik nog een Kerstkaart bij een ex-collega van mijn vrouw. 

Je bent postbode of je bent het niet....