Transportbedrijf B.Breed of het vergeten kind

Het schaatsseizoen begint zo zoetjes aan op het einde af te stevenen. Sommige kinderen hebben er al min of meer een punt achter gezet, zodat deze eerste schaatsles na de krokusvakantie wat moeizamer verliep dan normaal.
Maar er waren er meer, die kennelijk al afscheid genomen hadden van deze toch weer mooie winter. Toen in na de schaatsles op huis aan wilde fietsen, zag ik een van mijn pupillen bij de oprit van de Leidse IJshal op de stoep zitten. Het was inmiddels bijna kwart voor 7 en het begon donker te worden.
"Word je niet opgehaald?", vroeg ik.
"Ik snap er niks van", kreeg ik van het meisje als antwoord: "Mijn vader is altijd op tijd."
Ik hoefde van haar niet te blijven, maar daar dacht ik anders over. Ook al staat het niet in je taakomschrijving als trainer, je voelt je wel verantwoordelijk voor de kinderen, waar je schaatsles aan mag geven.
We wachtten buiten nog 5 minuten en pakten de trap naar de kantine, waar we even mochten bellen. Na kort overleg met de vader mocht het vergeten kind bij mij achter op de fiets. Ik zou haar thuisbrengen.

Geen probleem. Mijn vader heeft het transportbedrijf B. Breed & Zonen in Nieuw-Vennep opgericht.

Twee broers van me zijn nog steeds werkzaam in dit transportbedrijf.

En zo fietste ik met een passagier achterop een paar minuten later via een omweg naar mijn huis. De schaatsenrijdster was weer veilig thuis bij haar vader, die aan het koken was. De moeder was aan het werk en was helemaal vergeten haar dochter op te halen.

Gelukkig zijn dit soort vergissingen een uitzondering!