Om half 9 fietste ik naar de Vondellaan om in de Leidse IJshal met de "Krasse knarren" weer de gebruikelijke piramide te gaan rijden. Zelf zou ik de 125 rondjes niet vol maken, daar ik om half 11 naar de tandarts toe moest.
Voor het zo ver was moest ik ook nog een vertraagd bezorgd pakje bezorgen bij Jan Versteegen.
Beste Jan,
De tijd van pepernoten is weer daar
in de laatste maand van het jaar,
maar jij bent het hele jaar bezig met noten,
waardoor zeer velen jaren hebben genoten
van de composities van jouw hand.
Dat lijkt live verleden tijd want
de zanger liet “The Shoes” in de steek.
De Sint vindt dat een erg minne streek.
Nooit meer 2 oktober in de Herensteeg,
daar Theo de kolder in de kop kreeg.
Jij kreeg wat anders in je hersenpan:
een grijs gebied, waar muziek uit kwam,
dat je alleen maar op hoefde te schrijven,
zodat Sinterklaas voor altijd kan blijven
genieten van mooie nummers als “Na na na”,
“The hour comes nigh”, “Adios Corazon” en “Osaka”.
Dus Jan, “The Shoes” live is helaas voorbij,
maar jij maakt de “Krasse knarren” blij
met je aanwezigheid op de Menkenbaan,
waar ze je steeds sneller zien gaan
op de smalle ijzers, dat doet hen deugd:
met schaatsen begint Jan aan zijn tweede jeugd!
Sint & Piet
Na de tweede 20 ronden fietste ik naar de Oude Singel, waar tandarts Van Winsen nog even naar mijn tandvlees wilde kijken. Dat zag er na het trekken van de hoektand goed uit, maar er zat wel een beginnend gaatje in de kies erachter. Deze werd met zorg gevuld.
Daar tandarts Van Winsen per 1 januari als reguliere tandarts stopt, was dit mijn laatste ronde bij mijn trainingsmaat Arthur van Winsen. Als dank voor de goede zorg had ik een paar met zorg gekozen winterbiertjes uitgezocht.
Daar ik op de terugweg toch langs de Leidse IJshal kwam, schoof ik in de kantine nog even aan bij de "Krasse knarren". Jan Versteegen vertelde juist het een en ander over zijn muzikale ontwikkeling vanaf de jongste jaren. Het is toch prettig, dat hij over een grijs gebied beschikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten