Vanaf het clubgebouw van "Swift" liepen we er naar toe op een zeer toepasselijke dag. De dag van de ploegenachtervolging in de Tour de France. De Leidse wielerclub was ooit een hofleverancier van winnaars van Olympisch goud op de 100 kilometer ploegenachtervolging.
In Tokio in 1964 won het Nederlandse kwartet met daarin de "Swift"-leden Bart Zoet en Gerben Karstens. Vier jaar later was het in Mexico in 1968 prijs voor een kwartet met Joop Zoetemelk.
Na het inwerken kwam de touwladder tevoorschijn met een serie coördinatieoefeningen. Als dit een voorbode is van de coördinatie bij het schaatsen de komende winter, dan ziet het er niet goed uit.
Gelukkig gingen de schaatsstappen in de elastieken een stuk beter. Ik ging met Frans van Rooij aan de slag. Het was de bedoeling, dat je vooral het hangen oefende. Hoe langzamer je het deed, hoe zwaarder het was.
Het was een redelijk zware training in het Romeinse fort, dat ongeschonden uit de strijd was gekomen. Maar ja, Asterix en Obelix zijn dan ook nog niet op bezoek geweest....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten