Bor de Wolf

Bij de Plusmarkt kun je op dit moment nog sparen voor handpoppen van dieren uit de Fabeltjeskrant.

Daar dit de dichtstbijzijnde supermarkt is, fietsen of nog vaker wandelen we er met onze kleinzoon naar toe. Vandaag hadden we weer oppasdag en zagen we, dat Faas de pop van Bor de Wolf had.
Dat riep bij mij een oud verhaal weer naar boven. Ik werkte een kleine 40 jaar geleden in de bibliotheek van Leiden. Bert van de Wetering was conciërge van de Centrale aan de Nieuwstraat. Daarvoor had hij in de bouw gewerkt.
Een van de gebouwen, die hij met andere bouwvakkers gemetseld heeft was een paviljoen bij Psychiatrisch Centrum "Endegeest" in Oegstgeest. Tussen de middag hadden bouwvakkers en de verplegers tegelijkertijd lunchpauze en wandelden zij in het park.
Bert sloop achter een paar verplegers aan en deed Bor de Wolf na.

De verplegers schrokken zich rot van dit wolvengehuil en een van hen blies op een fluitje. Een man of 4 stortten zich op Bert en in een dwangbuis werd hij afgevoerd.
"Ik werk hier in de bouw", verdedigde hij zich.
"Dat zeggen ze allemaal", kreeg hij als antwoord, maar voor alle zekerheid vroegen ze het aan zijn collega-bouwvakkers.
"Nee, die kennen we niet", luidde het eensluidende antwoord.
En zo bracht hij een middagje in de toen nog in zwang zijnde isoleercel door.

Hij werd daaruit verlost door zijn collega's, die zich meldden toen hun dienst erop zat: "We willen onze collega graag weer meenemen."
Buiten het vertellen van dit smeuïge verhaal heb ik mijn collega nooit kunnen betrappen op het gehuil van Bor de Wolf.