"Je moest zelfs pootje over in de bocht!"

Bij het begin van de tweede week van de Kerstvakantie fietste ik weer naar de Leidse IJshal om kinderen schaatsles te geven. Met zo'n 100 kinderen was het lekker druk. Samen met Ghies Pielaet had ik op de binnenbaan een groep van 20 kinderen. We hadden onze groepen samengevoegd, zodat we meer ruimte hadden.
Het thema was dit keer de afzet. En daar je het als trainer goed voor moet doen, was ik de afzetter. Eertijds was het een eerzaam en bijzonder kunstzinnig beroep!

Allerlei oefeningen om te komen tot een goede zijwaartse afzet kwamen aan bod, van het achterop zitten, de heupinzet, het terugsturen en het diep zitten.

Gies en ik wisselden elkaar af bij het geven van de oefeningen en doordat we samen waren konden we de mindere goden ook wat meer aandacht geven.
Aan het slot van de les besteedden we ook nog wat aandacht aan pootje over, waarbij je een bijzondere afzet hebt. Dan moet je namelijk met de binnenkant van je schaats afzetten.
We sloten de les af met tweelingtikkertje. Dat kon goed, omdat we voldoende ruimte hadden.
Bij het naar de buitenbaan schaatsen zag ik een van mijn kinderen van het IJVL-uur. Hij had op de buitenbaan les gehad en tegen zijn vader gezegd: "Je moest de hele tijd pootje over, zelfs in de bocht!"

Zelf ging ik verder met de schaatsles. Een meisje uit de groep van vandaag plaatste haar schaats verkeerd bij het pootje over. Na een rondje of 10 naar binnen hangend aan mijn linkerarm begon ze het aardig onder de knie te krijgen.

Met weinig wind en een winterzonnetje was het heerlijk weer om te fietsen. Dat deed ik dan ook. Met mijn vrouw en mijn schoonvader fietste ik naar Voorschoten. Met dit ritje van 15 kilometer kwam het jaartotaal op 10.000 kilometer.
In Groningen zouden ze zeggen: "'t Kon minder!"